Po przerwaniu w 1930 r. budowy samolotu sportowego LKL-3 o konstrukcji spawanej z rur stalowych, w 1931 r. został zaprojektowany w Lubelskim Klubie Lotniczym przez inż. Mariana Bartolewskiego i inż. Janusza Lange samolot sportowy LKL-4. Samolot został zbudowany przez członków LKL w warsztacie Zakładów Mechanicznych Plage & Laśkiewicz w 1932 r. i oblatany jesienią 1932 r. Samolot otrzymał znaki rejestracyjne SP-AHR. Po pierwszych próbach podwyższono podwozie oraz poprawiono chłodzenie silnika.

Jednocześnie został zbudowany samolot LKL-5, będący ulepszoną odmianą, o smukłejszym kadłubie i innym podwoziu. Został oblatany 22.01.1933 r. i otrzymał znaki rejestracyjne SP-AJS. Samoloty te w dniach 3-5.02.1933 r. wzięły udział w III Lubelsko-Podlaskich Zawodach Lotniczych . LKL-4 trzykrotnie musiał lądować przymusowo podczas zawodów z powodu defektów silnika, natomiast LKL-5 wycofał się z zawodów na samym początku rajdu. W maju 1933 r. na II Międzynarodowym Mityngu Lotniczym w Warszawie Z. Martyniak na samolocie LKL-4 zajął 2 miejsce. W V Krajowym Lotniczym Konkursie Turystycznym (3-10.09.1933r.) samolot LKL-5 zajął 9 miejsce, zaś LKL-4 nie ukończył konkursu.

LKL-4 został skasowany na początku 1934 r. Na LKL-5, który wykonał 167 lotów, najwięcej latał Paweł Zołotow. W dniu 8.09.1936r. samolot wykonał ostatni lot. W następnym roku został skasowany.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy zastrzałowy górnopłat o konstrukcji mieszanej.
Płat prostokątny z zaokrąglonymi końcami, dwudzielny, drewniany, dwudźwigarowy, do pierwszego dźwigara kryty sklejką, dalej płótnem. Mocowany do piramidek z rur stalowych na kadłubie przed pierwszą i drugą kabiną oraz podparty dwiema parami zastrzałów z oprofilowanych rur. Zbiorniki paliwa o pojemności 160 l w skrzydłach.
Kadłub kratownicowy spawany z rur stalowych, kryty płótnem, przód i góra środkowej części kadłuba kryte blachą duralową. Łoże silnika spawane z rur stalowych. Kabiny odkryte, osłonięte z przodu wiatrochronami.
Stateczniki podparte zastrzałami i usztywnione miedzy sobą drutem. Stery kryte płótnem.
Podwozie stałe, główne dwukołowe, trójgoleniowe. Płoza ogonowa amortyzowana.

Wyposażenie- tablica przyrządów wyposażona w pręd­kościomierz, wysokościomierz, busolę, chyłomierz, obroto­mierz i manometr oleju.

Silnik:
- LKL-4- chłodzony powietrzem, 4- cylindrowy, rzędowy Cirrus III o mocy nominalnej 62,5 kW (85 KM) i mocy startowej 69 kW (94 KM). Śmigło dwułopatowe, drewniane, stałe,
- LKL-5- chłodzony powietrzem, 7- cylindrowy, gwiazdowy Warner ”Scarab” o mocy nominalnej 81 kW (110 KM) i mocy startowej 93 kW (127 KM). Śmigło drewniane Schwarz o średnicy 2,1 m, później śmigło CWA o tej samej średnicy.

Dane techniczne LKL-4 (wg [2]):
Rozpiętość- 11,6 m, długość- 7,12 m, wysokość- 2,3 m, powierzchnia nośna- 18,0 m².
Masa własna- 462 kg, masa użyteczna- 278 kg, masa całkowita- 740 kg.
Prędkość max- 155 km/h, prędkość przelotowa- 122-130 km/h, prędkość minimalna- 72 km/h, wznoszenie- 2,5 m/s, pułap- 3000 m, zasięg- 800 km.

Dane techniczne LKL-5 (wg [2]):
Rozpiętość- 11,6 m, długość- 6,85 m, wysokość- 2,35 m, powierzchnia nośna- 18,0 m².
Masa własna- 454 kg, masa użyteczna- 312 kg, masa całkowita- 762 kg.
Prędkość max- 160 km/h, prędkość przelotowa- 135 km/h, prędkość minimalna- 75 km/h, wznoszenie- 3,5 m/s, pułap- 4000 m, zasięg- 800 km.