W listopadzie 1945 r. Departament Lotnictwa Cywilnego Ministerstwa Komunikacji rozpisał konkursu na projekt motoszybowca do szkolenia pilotów szybowcowych na samoloty, jak również do treningu i uprawiania sportu lotniczego na ekonomicznie tanim w eksploatacji sprzęcie. Na ogólną liczbę 17 projektów nadesłanych do szczegółowego rozpatrzenia zakwalifikowano 11, przy czym trzem projektom przyznano nagrody główne. Konkurs wygrał doc. mgr inż. Tadeusz Chyliński projektem motoszybowca ”Pegaz”. Drugą nagrodę uzyskali inżynierowie S. Lassota i M. Wasilewski za projekt motoszybowca ”Ikar 1”, trzecią nagrodę otrzymał mgr inż. W. Leja za projekt motoszybowca "Helo".

W projekcie "Ikar 1"przy­jęto założenie, że ma to być samolot słabosilnikowy, a nie motoszybowiec. Dlatego otrzymał on niedużą rozpiętość i małą powierzchnię nośną oraz spore obciążenie powierzchni. Projekt przewidywał możliwość zastosowania silnika o mo­cy 13,6 kW (18,5 KM), 18,4 kW (25 KM) i 22 kW (30 KM). Były to wersje, I, II i III projektu. Zasadnicza była wersja III o mocy zgodnej z warunkami konkursu. Miała ona kon­strukcję drewnianą, zaś jej odmiana metalowa była wersją IV projektu. Ponadto proponowane były dwa układy tego samolotu: kadłubowy ze śmigłem ciągnącym (wersje I, II i III) i podwoziem z kołem przednim lub podwoziem dwu­kołowym z płozą ogonową i płozą wystającą przed śmigło dla jego ochrony przy lądowaniu oraz układ dwubelkowy z kołem przednim (wersja IIIa) lub podwoziem dwukoło­wym.

Wg [2]- konstruktorzy przedstawili cztery wersje projektu ”Ikar”:
- dwubelkowy ze śmigłem pchającym i podwoziem trzykołowym z przednim kołem,
- dwubelkowy ze śmigłem pchającym i płozą ogonową,
- kadłubowy ze śmigłem w przedzie i podwoziem z przednim kołem,
- kadłubowy z płozą ogonową i specjalną płozą wystającą z przodu przed śmigłem dla jego ochrony podczas lądowania.

Poniżej przedstawiony jest opis konstrukcyjny i rysunek najbardziej interesującej wersji IIIa.

Konstrukcja.
Jednomiejscowy dolnopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat trójdzielny, trapezowy o konstrukcji jednodźwigarowej z pomocniczym dźwigarkiem przeciwlotkowym.
Belki ogonowe o przekroju owalnym. Kabina zakryta.
Usterzenie pionowe- podwójne, eliptyczne, poziome-eliptyczne z przeciętymi końcami.
Podwozie trójko­łowe z kołem przednim, stałe.

Silnik- GAD o mocy 22 kW (30 KM). Śmigło pchające.

Dane techniczne ”Ikar 1”, obliczeniowe (wg [3]):
Rozpiętość- 8,25 m, długość- 6,37 m, wysokość- 1,93 m, powierzchnia nośna- 9,7 m².
Masa własna- 222 kg, masa użyteczna- 110 kg, masa całkowita- 347 kg.
Prędkość max- 178 km/h.