Jan Jakubowski urodził się w 6.11.1913 r. w Bystrzycy Nowej w rodzinie Andrzeja i Józefy Jakubowskich. Kilka miesięcy później w sierpniu 1914 r. wybuchła I wojna światowa. Bystrzyca jak i okoliczne wsie dwukrotnie w 1914 i 1915 r. były terenem zaciekłych walk frontowych w czasie których zginęło wiele tysięcy żołnierzy obu walczących armii. Walki frontowe spowodowały wiele zniszczeń oraz straty wśród ludności cywilnej.

Gdy w 1918 r. Polska odzyskała niepodległość z nadzieją spoglądano w przyszłość, także w rodzinie Jakubowskich. Młody Jan rozpoczął edukację szkolną początkowo w szkole w Bystrzycy. Od wczesnych lat interesował się lotnictwem. Dziś już trudno powiedzieć kiedy postanowił, że zostanie lotnikiem. Być może pierwsza myśl o lotnictwie zaświtała po ukończeniu szkoły powszechnej w Niedrzwicy Dużej. Choć bardziej prawdopodobne jest, że kontynuowanie nauki w liceum im. Zamojskiego w Lublinie miało decydujący wpływ na jego dalsze losy. Maturę zdał w 1936 r.

W latach 1933- 1936, wraz z kolegami, zbudował szybowiec "Orlik" ("Ryś") w udostępnionym przez Kazimierza Kołaczkowskiego budynku dworskim w Strzyżewicach. Z zapisu w Internecie wynika, że był konstruktorem szybowca, brak jest potwierdzenia w innych źródłach.  On też pilotował szybowiec podczas prób. Dalsze swoje kształcenie podporządkował lotnictwu. W 1936 r. odbył kurs lotniczego przysposobienia lotniczego w Łucku i kurs unitarny w Szkole Podchorążych Piechoty w Zamościu. Dnia 4.01.1937 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Radomiu. Po jej ukończeniu odbył ćwiczenia w 6. Pułku Lotniczym we Lwowie i został instruktorem w dęblińskiej Szkole Orląt jako porucznik pilot.

W dniu wybuchu wojny 1.09.1939 r. powrócił do Eskadry Treningowej 6. Pułku Lotniczego jako pilot łącznikowy. Został awansowany na stopień podporucznika rezerwy, pełnił funkcję pilota łącznikowego. Dnia 18.09.1939 r. ewakuował się, na samolocie PWS-26 przekroczył granicę z Rumunią. (Wg [mysliwcy]- wybuch II wojny światowej zastał go w Dęblinie. Napaść na Polskę hitlerowskich Niemiec i tajny pakt z Sowietami, a także niekorzystny przebieg działań wojennych doprowadził do podjęcia decyzji o ewakuacji Dęblińskiej Szkoły do Rumunii. Ewakuowali się instruktorzy, uczniowie i część personelu technicznego wraz z nimi Jan Jakubowski).

Dalsza trasa wiodła przez Bałkany do Portugalii i Francji. Pod koniec drugiej dekady maja jako pierwszy z ośrodka w Lyon- Bron odszedł klucz kpt. pil. F. Jastrzębskiego z pięcioma pilotami: por. Marian Trzebiński, ppor. Jan Jakubowski, kpr. Stanisław Brzeski, kpr. Tadeusz Krieger i kpr. Tadeusz Turzański. Klucz zameldował się 19 maja na lotnisku Buc pod Paryżem i wszedł do składu Dywizjonu Francuskiego nr 2/1 dzieląc losy tego dywizjonu do końca kampanii.

Po kapitulacji Francji ewakuował się  do Wielkiej Brytanii. Tu był kierowany na kolejne szkolenia. Po odbyciu cyklu szkoleń 7.06.1941 r. został przydzielony do brytyjskiego 32. Dywizjonu Myśliwskiego RAF, gdzie latał na samolotach Hawker "Hurricane" Mk.II, a niebawem do 308. Dywizjonu Myśliwskiego PSP (Polskich Sił Powietrznych) wyposażonego w samoloty Supermarine "Spitfire" Mk.II, stacjonującego w Northolt. Często wykonywał loty bojowe nad okupowaną Francję. W kwietniu 1943 r. został przydzielony do tworzącego się 318 Dywizjony Myśliwsko-Rozpoznawczego w Detling. Zginął dnia 19.04.1943 r. służąc w 318. Dywizjonie. Rozbił się z niewiadomych przyczyn w czasie podchodzenia do lądowania podczas lotu treningowego samolotem Hawker "Hurricane" nr V 6544.

Spoczywa na cmentarzu w Northwood, grób nr H 378132.

Rodzina mieszkająca w Polsce długo po zakończeniu wojny nie otrzymywała żadnych wieści. Wreszcie przyszła ta smutna wiadomość oraz kilka fotografii i pamiątek.

Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych.