W 1936 r., w Kierownictwie Marynarki Wojennej znalazła się oferta budowy jednosilnikowego, trzymiejscowego wodnosamolotu rozpoznawczo- bombowo- torpedowego FDW-4.

Była to prywatna oferta inż. Władysława Fiszdona, pracownika biura konstrukcyjnego Lubelskiej Wytwórni Samolotów, współkonstruktora samolotu obserwacyjnego LWS-3 "Mewa".

Projekt był dosyć podobny zewnętrznie i konstrukcyjnie (komora bombowa w przedniej części kadłuba) do amerykańskiego Douglas TBD-1 "Devastator". Publicznie po raz pierwszy samolot TBD został pokazany w końcu 1935 r., natomiast projekt FDW-4 został złożony z początkiem 1936 r. Oznacza to, że projekt FDW-4 został opracowywany wcześniej. Podobieństwo obu tych maszyn to najprawdopodobniej zbieg okoliczności.

Projekt nie wzbudził zainteresowania KMW i nie był realizowany.

Konstrukcja.
Trzymiejscowy dolnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej.
Kabina zakryta.
Podwozie dwupływakowe. Pływaki montowane do kadłuba.

Uzbrojenie- 2 stałe działka Oerlikon FF kal. 20 mm w skrzydłach, obsługiwane przez pilota oraz ruchomy zdwojony karabin maszynowy lub pojedyncze działko Oerlikon FF kal. 20 mm w tylnym górnym stanowisku strzeleckim i 1 ruchomy karabin maszynowy w dolnym wysuwanym stanowisku, obsługiwany przez tego samego członka załogi, co stanowisko górne. Samolot miał być wyposażony w komorę bombową pod fotelem pilota. W wariancie bombowym w komorze można było podwiesić 6 bomb wagomiarze po 100 kg każda. W wariancie torpedowym samolot miał przenosić podwieszaną pod kadłubem torpedę lotniczą.