7.09.1914 r. Kazimierz Wilman zawiadomił wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza- głównodowodzącego armii rosyjskiej, że wynalazł aparat latający, którego realizacja może mieć niezwykłe dla przyszłości świa­ta znaczenie. Podał, że już wcześniej- 15.03.1905 r.- informował o swych pracach ministra wojny. Prosił wówczas o udzielenie pomocy materialnej w realizacji projektu, ale nie uzyskał pozytywnej odpo­wiedzi. Prace projektowe wyczerpały jego środki finansowe.

W obliczu wojny światowej Wilman powrócił do wcześniejszego projektu. Mimo że nie podał żad­nych informacji dotyczących kształtu swego aparatu latającego, Sztab Głównodowodzącego zapropono­wał mu, by przybył do Baranowicz, do kwatery głównodowodzącego. O jej lokalizacji powiadomić miał go naczelnik stacji kolejowej Baranowicze, po przybyciu na nią- takie otrzymał rozkazy.

Brak innych związanych z tym zgłoszeniem dokumentów. Nie wiadomo, czy Wilman przy­był do Baranowicz, czy miał okazję przedstawić swój projekt. Nie znany jest jego kształt, podobnie jak materiały związanych z wcześniejszą ofertą- z 1905 r. Przypuszcza się, że aparat, o którym pisał, że charakteryzuje się znakomitą lokomocją, odpowiadał modelowi aerodyny w układzie samolotu.