Wróblewski (Salvez) Edward

Edward Wróblewski. (Źródło: Januszewski S. ”Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918”).

Edward Wróblewski, urodzony 5.12.1893 r. w Hawrze, współpracował z braćmi Piotrem Wróblewskim i Gabrielem Wróblewskim przy budowie samolo­tów typu W. Jego dorobek konstruktorski znaczony jest projektami 3 samolotów, z któ­rych jeden zrealizowano, zaś realizację innych, w tym jedne­go w dwu wersjach rozwojo­wych, porzucono. Składa się na ten dorobek również patent wynalazczy, na układ samolotu z silnikami sprzężonymi i inny na celownik bombo­wy.

Ojcem Edwarda był Adam Edward. W 1884 r. opu­ścił Warszawę. Wyemigrował do Francji. W Paryżu kontynuował studia medyczne, rozpoczęte na Uni­wersytecie Warszawskim, uzyskując dyplomy chirur­gii i ginekologii. Pracował później w Chile, Turcji i Algierii, gdzie zmarł w 1895 r. Matką była Klotylda z domu Belouz, która po śmierci męża przeniosła się z Mamers k/Hawru do Lyonu, gdzie utrzymywała się z lekcji muzyki.

Edward pobierał nauki w instytucie Braci Szkół Chrześcijańskich w Villefranche-sur-Saône, do 1904 r. pozostając tam na pensji. Później ukończył studia politechniczne. Był inżynierem elektrykiem.

Po tragicznej śmierci braci Piotra i Gabriela w katastrofie lotniczej 1.03.1914 r. kontynuował ich dzieło. W oparciu o materiał pochodzący z rozbitego W-4bis, powrócił latem 1915 r. do koncepcji samolotu dwuśmigłowego, model realizacji którego (W-0) wcześniej zarzuco­no. Realizacji tego samolotu nie ukończono. Edward zasadniczo zmienił założenia i układ samolo­tu, który dedykować zamierzał armii. Koncepcję sa­molotu jednopłatowego porzucił na rzecz dwupłato­wego, dwusilnikowego W-6, z silnikami montowanymi na płacie. Niestety już w pierwszym locie samolot został rozbity. W czasie długiej rekonwalescencji Edward opra­cował projekt budowy ciężkiego, dwupłatowego bombowego sa­molotu strategicznego W-7. Ponieważ francuskie Ministerstwo Wojny nie było zainteresowane budową ciężkie­go samolotu bombowego, prace nad samolotem W-7 zostały przerwane.

O jego zainteresowaniach technicznych mogą świadczyć zarówno prace lotnicze, jak i zbudowany przezeń w 1921 r. własny samochód osobowy- cyclecar.

Edward Wróblewski zmarł w 1940 r. we Francji.

Konstrukcje:
Wróblewski W-0, 1909, samolot pionierski.
Wróblewski samolot dwuśmigłowy, 1910, projekt samolotu pionierskiego.
Wróblewski W-1, 1910, samolot pionierski.
Wróblewski W-2 (Berthaud-W), 1911, samolot pionierski.
Wróblewski W-3, 1912, samolot pionierski.
Wróblewski W-4 (Wróblewski Berthaud W-5), 1913, samolot pionierski, wojskowy.
Wróblewski (Edward) samolot dwuśmigłowy (W-6), 1915, samolot wojskowy.
Wróblewski W-6, 1916, samolot bombowy.
Wróblewski W-7, 1917, samolot bombowy.

Galeria

  • Schemat napędu samolotu z silnikami sprzężonymi wg patentu Edwarda Wróblewskiego i Delphina Raimond. (Źródło: Januszewski S. ”Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918”).
  • Edward Wróblewski (z lewej) przed kadłubem ciężkiego samolotu bombowego W-7 w 1917 r. (Źródło: Januszewski S. ”Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918”).

Źródło:

[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.
[3] Januszewski S.  „Samoloty ze znakiem W”. Skrzydlata Polska nr 4 i 5 /1990.
[4] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.
[5] Januszewski S. "Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2013.
blog comments powered by Disqus