Jakub Wojciechowski, inżynier technolog, zamiesz­kały w Warszawie. Autor szeregu rozwiązań wynalaz­czych, patentowanych w wielu krajach świata, a zwią­zanych przede wszystkim z produkcją papierosów (współpracował tutaj ze Stanisławem Romanem Płużańskim z Warszawy (występował też jako mieszka­niec Stąporkowa).

Na przełomie XIX/XX w. związany był z Kółkiem Lotniczym Władysława Umińskiego. Problematyką lotniczą interesował się od lat 1880- tych. 10.12.1889 r., w trakcie dyskusji nad wystąpieniem inż. Kazimierza Obrębowicza O prawdopodobnym kierunku przyszłego rozwoju żeglugi powietrznej w Oddziale Technicznym Sekcji III Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu w Warszawie poparł go oświad­czając, że należy porzucić myśl rozwiązania problemu żeglugi powietrznej drogą aerostatyczną. Postulował skierowanie wysiłków w kierunku realizacji lekkiego silnika spalinowego, który w połączeniu z płatowcem rozwiązać winien problem lotu. Żywo interesował się problematyką silników. W 1902 r. na łamach Prze­glądu Technicznego opublikował artykuł O genera­torach gazowych. Przyszłość techniki lotniczej wią­zał z aerodyną.

Prowadził eksperymenty z modelami śmigłowców, w 1909 r. opracował oryginalny układ tarczy sterującej wirnika- patentowany we Francji (patent nr 406 796 zgłoszony 6.09.1909 r., wydany 16.12.1909 r.), w Wielkiej Brytanii (patent nr 14 455, zgłoszony 15.06.1909 r., wydany 22.12.1910 r.), zgłoszony do opatentowania w Niemczech (wzór użytkowy nr 32 807, rozwiązanie zgłoszono do opatentowania 28.08.1909 r., wniosek oddalono 16.03.1911 r.).

Jego patent na śmigłowiec (Hélicoptère) porzucał koncepcję śmigłowca w układzie rotodyny na rzecz śmigłowca, którego wirnik realizuje zarówno lot wznoszący jak i postępowy oraz spełnia funkcje usterzenia wysokości i kierunku.

Konstrukcje:
Wojciechowski (Jakub) Hélicoptère, 1909, projekt śmigłowca pionierskiego.