Wojciechowski (I. Walenty) "Flying machine", 1911
_Flying_machine.jpg)
W dniu 31.10.1911 r. I. Walenty Wojciechowski zgłosił w USA do opatentowania aparat latający, wyróżniający się tym, że samolot ("Flying machine") zaopatrzono w zwijaną pomiędzy piatami nośnymi powierzchnię spadochronową. Patent nr 1.040.600 wydano mu 8.10.1912 r.
Wynalazca kreślił statek powietrzny złożony z kadłuba niosącego silnik, dwa płaty nośne w układzie tandem oraz wirnik nośny, śmigło napędowe i ogonowe śmigło sterowe. Pomiędzy przednim a tylnym płatem zabudowano ramy, które utrzymują zasłony. Są one zrolowane na wałku ale w razie potrzeby mogą być rozpostarte pokrywając przestrzeń pomiędzy listwą spływu przedniego płata a krawędzią natarcia tylnego. To urządzenie typu markizy. Jej ramiona są przegubowo łączone z kadłubem. Na końcach niosą wałek z nawiniętym materiałem. W razie potrzeby przy pomocy dźwigni i cięgien mogą być uniesione z pozycji pionowej do poziomej a zasłony rozsunięte pod działaniem linek. Ich zwolnienie sprawia, że pod działaniem sprężyn zasłony nawijają się ponownie na wałek. Dodatkowy spadochron zamontowany jest nad kadłubem Tutaj roleta markizy wsparta jest na dwu kolumnach a zasłonę rozsuwać można równocześnie na obie strony. Jej konstrukcja jest podobna jak omówionej wyżej.
W memoriale patentowym sporo miejsca poświęcono urządzeniom nośnym i sterowym aparatu latającego, stanowiącego fuzję samolotu ze śmigłowcem. Płat tylny osadzony jest sztywno. Przedni, dzielony na dwie połowy (każda z jednej strony kadłuba) osadzony jest na osi przebiegającej wzdłuż krawędzi natarcia. Odpowiedni mechanizm umożliwia obrót płata wokół tej osi i zmianę kątów jego natarcia od dodatnich do ujemnych. Dzięki temu sterowanie wysokością lotu odbywa się za pośrednictwem tego płata. Sterowanie kierunkiem lotu odbywa się z pomocą śmigła ogonowego osadzonego na wale, które można przesuwać w poziomej szczelinie w prawo lub w lewo za pośrednictwem odpowiedniej dźwigni i systemu cięgien (zmiany kierunku ciągu śmigła). Funkcje nośne, ale także sterowe, pełni również wirnik osadzony ponad centralną częścią kadłuba. Przednie śmigło napędowe osadzone jest bezpośrednio na wale silnika. Wirnik i śmigło ogonowe dysponują napędem od tego samego silnika za pośrednictwem transmisji łańcuchowej, odpowiednich przekładni i sprzęgieł umożliwiających odłączanie lub włączanie wirnika i śmigła ogonowego.
Właściwy przedmiot wynalazku stanowi konstrukcja spadochronu, który w przypadku awarii sprowadzać miał na ziemię samolot z załoga. Powierzchnia spadochronu mogła być przy tym swobodnie regulowana przez większe lub mniejsze uniesienie ramion podtrzymujących zasłony jak też przez mniejsze lub większe rozsunięcie zasłon markizy.
Galeria
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2013.