Przedstawił projekt małego, szybkiego bojowego samolotu jednopłatowego, rozwijającego prędkość do 216 km/h. Lotnik zajmować miał pozycję leżącą i nogami sterować orczykiem. Płat główny projektowano tak, że możliwe miało być jego prze­stawianie, a poprzez zmianę kąta natarcia płatów sterowanie lotem w płaszczyźnie pionowej i po­przecznej. Prawdopodobnie kąty natarcia płata moż­na byłoby zmieniać różnicowo. Duża prędkość lotu miała zapewniać bezpieczeństwo samolotu w lotach na małej wysokości 9- 15 m nad polem bitwy, chro­niąc go przed ostrzałem. Dodatkowo można by samo­lot opancerzyć od dołu.

Generał Nil L. Kirpiczew, referujący na posiedze­niu Komitetu projekt Szymańskiego, wystąpił z opi­nią, że współcześnie stosowane samoloty z układem sterownicy obsługiwanej rękoma pilota są wygodniej­sze. Podniósł też, że zbyt duża prędkość lotu samolo­tu na małej wysokości może utrudniać obserwację pozycji nieprzyjaciela. Wnioskował o odrzucenie propozycji Szymańskiego - podjęcia budowy jego samolotu. Stanowisko to podzielił Komitet Technicz­ny. Taką też odpowiedź przekazano 11.12.1914 r. wynalazcy.