W dniu 2.09.1913 r. Emil Schmidt zgłosił na Węgrzech do opatentowania regulator równowagi samolotu. Patent nr 64.603 opublikowano 11.07.1914 r.

Przedmiotem ochrony praw wynalazczych było rozwiązanie stabili­zatora równowagi poprzecznej samolotu, charaktery­styczne tym, że przód kadłuba samolotu wykonano w formie bębna, w którym posadowiono miejsce pilota i zespół napędowy. Na rolkach, swobodnie, zamocowany jest drugi bęben, obracający się wokół pierwszego (wewnętrznego). Z nim połączono płaty nośne, których końcówki zakończono w formie strza­ły (w rzucie z przodu lub tyłu). Płaty łączą się z bębnem wewnętrznym naciągami sprężynowymi, dzięki czemu utrzymują zadane nastawienie.

W przypadku podmuchu wiatru, który unosi jedno ze skrzydeł, działanie sprężyn i odpowiednio kształto­wanych końcówek płata, przywraca położenie wyj­ściowe i stan równowagi poprzecznej samolotu.