Samorski Air-Ship, 1901
Przedstawiał nowy układ i działanie różnych elementów składowych sterowca o szczególnej konstrukcji. Jest to statek umożliwiający zarówno żeglugę powietrzną jak wodną. Zbiornik gazu w kształcie cygara z ostrymi końcami zbudowany jest z szeregu pierścieni zachodzących wzajemnie na siebie i uszczelnionych np. gumą by zapobiec stratom gazu nośnego w locie. Łączy je wzajemnie szereg zewnętrznie zamontowanych do pierścieni podłużnie wykonanych np. z drewna. Łączy się z nimi pionowe ożebrowanie tworzące zarazem gondolę statku, zaopatrzoną w otwory okienne i drzwiowe, a sufit oddziela tę kabinę załogi i pasażerów od zbiornika gazu nośnego. W środkowej części statku znajduje się pionowy maszt wyposażony w żagle oraz niezbędny takielunek. Wokół masztu usytuowano odpowiedni pokład z relingiem, przymocowane do górnej części zbiornika gazu. Łączy się on z gondolą schodnią (drabiną). Tylna część kabiny zaopatrzona jest w ster, rumpel usytuowano na górnej kondygnacji gondoli. Wewnątrz kabiny, w tyle zlokalizowano silnik gazowy lub inny odpowiedni do napędu zespołu śmigieł. Na podłodze kabiny znajduje się cylinder, którego dno jest otwarte, a który może być zamykany przesłoną (pokrywą) osadzoną obrotowo na trzpieniu. W górnej części tegoż cylindra umieszczono tłok do sprężania powietrza w cylindrze. Z jego tłoczyskiem połączone jest, za pośrednictwem przekładni zębatej, dodatkowe śmigło.
Przez napełnienie zbiornika statku odpowiednim gazem nośnym zyskuje się siłę wyporu unoszącą statek w górę. Napęd silnik- śmigło umożliwia jego ruch postępowy. W razie potrzeby można uruchomić dodatkowe śmigło przez jego połączenie z silnikiem napędowym. W trakcie obrotu w jedną stronę będzie się ono unosić ku wnętrzu cylindra, pchając tym samym tłoczysko i tłok i sprężając powietrze w cylindrze, z którego przechodzi ono do zbiornika powietrza. Stąd może być skierowane do kolejnego zbiornika i wycisnąć zeń olej napędowy do cylindra silnika napędowego. To dodatkowe śmigło może też wspomagać wznoszenie się lub opadanie statku w zależności od kierunku swego obrotu. Gdy statek opuszcza się na wodę zamykana jest przesłona dolnego dna cylindra. Wówczas główne śmigło służyć może do napędu statku na wodzie, w tym stanie śmigło pomocnicze chowane jest we wnętrzu cylindra.
Galeria
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Tajne wynalazki lotnicze Polaków: Rosja 1870-1917". Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1998.