Rymkiewicz "Ptak", 1914
Wykonał jego model (długość 2,84 m, szerokość 0,71 m, wysokość 1,42 m, rozpiętość skrzydeł 2,84 m), który przedstawiany kilku inżynierom miał wzbudzić ich zainteresowanie. Z podanych przezeń informacji wynika, że był to model aparatu latającego cięższego od powietrza w układzie ornitoptera- skrzydłowca.
Na trzykołowym podwoziu typu rowerowego, na wysięgniku zamontowano płat ruchomy, w układzie dwupłata. Skrzydła wykonywały ruch okresowo- zmienny, z góry w dół i do góry, o amplitudzie na końcówkach 50°, a napędzane miały być siłą mięśni pilota przez przekładnię typu rowerowego- chociaż Rymkiewicz pisze, że realizując projekt w skali 1:1 bezwzględnie należy użyć silnika mechanicznego. Częstotliwość ruchu skrzydeł wynosić miała 800 uderzeń/min. Rymkiewicz zakładał, że gdyby rozbudować przekładnię, wartość ta może dojść do 1000/min. Aparat miał być zaopatrzony w dwa stery- wysokości i kierunku, a wynalazca podkreślał prostotę konstrukcji.
7 lipca Główny Zarząd Wojskowo-Techniczny (GWTU) prosił go o uiszczenie opłaty skarbowej, 10.07.1914 r. Rymkiewicz dostarczył znaczki skarbowe. 20 lipca naczelnik GWTU pisał do Rymkiewicza, że dostarczony przez niego materiał nie pozwala na ocenę projektu. Prosił go o dostarczenie rysunków lub modelu aparatu.
30 lipca Rymkiewicz przesłał opis aparatu latającego, który ochrzcił mianem "Ptak", oraz jego rysunki, ponawiając prośbę o pomoc w przeprowadzeniu doświadczeń i zbudowaniu aparatu. Dalsze dane odnośnie "Ptaka" Rymkiewicza czerpiemy z opinii eksperta- gen. Nila L. Kirpiczewa, opracowanej w sierpniu 1914 r. Zwrócił on uwagę, że ornitopter prezentuje typ mięśniolotu, pozbawiony jest silnika mechanicznego i nie był poddawany próbom. Analizując rysunki konstatował, że podczas ruchu skrzydeł projektowany mechanizm przekładni ruchu kół na skrzydła z pewnością ulegnie zniszczeniu. Ponadto, przy analogicznej prędkości ruchu roboczego skrzydła w dół i jałowego w górę jego opór w powietrzu będzie identyczny. Dlatego orzekł, że projekt Rymkiewicza nie prezentuje niczego nowego, a jego aparat latać nie będzie.
Komitet Techniczny przypomniał na posiedzeniu 14.08.1914 r., że Rymkiewicz proponuje wykorzystanie jego idei przez władze wojskowe, sam bowiem, nie mając wykształcenia technicznego i środków materialnych, nie może wykończyć swego aparatu. Komitet przyjął do wiadomości opinię generała Kirpiczewa i uznał, że prośbę Rymkiewicza o wsparcie jego prac lotniczych należy odrzucić. 15.08.1914 r. decyzję tę zatwierdził naczelnik GWTU, o czym też zawiadomiono wynalazcę.
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Tajne wynalazki lotnicze Polaków: Rosja 1870-1917". Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1998.