Na początku 1919 r. Konrad W. Kucfir opracował projekt wirolotu (zmiennopłata). Konstruktor zawiadomił o wynalazku Szefostwo Lotnictwa i zgłosił go do Urzędu Patentowego RP w kwietniu 1919 r. Było to pierwsze zgłoszenie dotyczące kompletnego statku powietrznego w Urzędzie egzystującym dopiero od lutego 1919 r. Patent nr 1707 został udzielony, jednak dopiero w 1925 r.

Wirolot, konstrukcja nad wyraz awangardowa, wymagał studiów i żmudnych prac z niewiadomym skutkiem. Nie wzbudziła ona większego zainteresowania Szefostwa Lotnictwa.

Konstrukcja:
Jedno- lub dwumiejscowy.
Nie posiadał podwozia, startował i lądował pionowo na rufie zaopatrzonej w amortyzowany trójnóg. Start następował za pomocą wirujących dwupłatowych płaszczyzn nośnych, napędzanych od silników przez przekładnię łańcuchową z łańcuchem Galla. Zmiana toru lotu odbywała się za pomocą sterów do pozycji poziomej, po czym wirolot mógł się dalej poruszać ruchem postępowym jak normalny samolot napędzany śmigłami ciągnącymi. Zmiana położenia była zależna od woli pilota. W pozycji pionowej wirolot mógł startować, wznosić się, zatrzymywać i lądować na rufie.

Napęd- 2 silniki.