Stanisław Piątek, poddany Cesarstwa Rosyjskiego, zamieszkały w Szreniawie, pow. Miechów w gub. kieleckiej, przez jakiś czas pracował w Austrii, w fa­bryce- tam zainteresował się problemami lotnictwa.

9.10.1901 r. prosił Ministerstwo Wojny Rosji o rozpatrzenie projektu aparatu latającego. In­formował, że udało mu się rozwiązać zadanie kiero­wania lotem aparatu, który może okazać się przydat­ny dla armii, jest bezpieczny i szybki. Prosił o dotację na budowę swojej maszyny, sam bowiem nie dysponował odpowiednimi środkami, tym bardziej, że realizacja projektu wymaga znacznego nakładu czasu i materiałów.

Oddział Elektrotechniczny Głównego Zarządu In­żynierii (GIU) uznał, że ogólnikowość oferty Piątka uniemożliwia jej ocenę, że niezbędne jest skontakto­wanie się z nim. Uczyniono to za pośrednictwem Sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego, który 20 listopada przekazał GIU notatkę Piątka i kilka informacji o jego pracach.

Piątek podał, że opracował swój projekt w trakcie pracy w fabryce w Austrii, a rząd Austrii, dowiedziawszy się o tym, zaproponował mu zakup praw wynalazczych. On jednak jako rosyjski poddany po­zostawił ofertę rządu austriackiego bez odpowiedzi i pragnie ujawnić tajemnicę wynalazku rządowi Rosji. Autor raportu dla GIU znał dwa pisma Ministerstwa Wojny Austrii kierowane do Piątka 12.07. i 2.08.1901 r. Uważał, że to sam Piątek proponował wdrożenie swego wynalazku, ale Ministerstwo Wojny Austrii żądało przedstawienia opisu i rysunków jego aparatu latającego, materiałów, bez których również Ministerstwo Wojny Rosji obyć się nie mogło.

Nie odnaleziono dotychczas innych materiałów związanych z propozycjami Piątka kierowanymi pod adresem Ministerstwa Wojny Rosji. Nie wiemy jakie­go typu statek powietrzny projektował. Przypuszcza­my, że był to aerostat- sterowiec o napędzie mecha­nicznym, jak bowiem pisze wynalazca jego maszyna rozwiązuje problem, z którym borykała się dotąd technika żeglugi powietrznej.