Stefan Oszczewski-Krouglik, syn Onufrego, inżynier wojskowy warszawskiego Okręgu Wojskowego, puł­kownik, po przejściu wstań spoczynku (ok. 1900 r.) działał w Petersburgu.

Autor licznych wynalazków z różnych dziedzin techniki, opracowywanych w Warszawie i w Petersburgu, m.in. parostatku projek­towanego wspólnie z mieszkającym w Warszawie Austriakiem Adolfem Treutzerem (patent rosyjski nr 199 z 1894 r., zgłoszony 8 maja 1891 r.), śruby dla parostatków i innych statków (świadectwo ochrony nr 11 988 z 1900 r.), urządzenia, które wykorzystując hydrostatyczny napór wody podwyższa wydajność śrub okrętowych (świadectwo ochrony nr 13 573 z 1901 r.), żelbetowych podkładów kolejowych (świa­dectwo ochrony nr 12 480 z 1900 r. i patent nr 8910 z 31.05.1904 r.), urządzenia turbinowego (patent rosyjski nr 26 526 z 22.04.1914 r.). W 1880 r. opubli­kował podręcznik o potrzebie, metodach i organizacji wykonywania przez żołnierzy okopów (samookopywania się) przy użyciu łopatki saperskiej.

Na początku lat 1890- tych podjął w Warszawie prace z zakresu techniki lotniczej, które kontynuował w Petersburgu. W kwietniu 1907 r. przedstawił Głównemu Zarządowi Inżynierii (GIU) dwa obszerne memoriały (w jęz. rosyjskim) pt. Podstawowe zada­nia żeglugi powietrznej oraz Rozwiązanie podstawowego zadania żeglugi powietrznej i właściwa kon­strukcja silników, w których wskazał, że nadanie płaszczyznom odpowiedniego profilu stanowi wła­ściwe źródło siły nośnej. Opracował własne profile i płaszczyzny nośne.

23 stycznia 1908 r. wynalazca zgłosił we Francji do opatentowania profi­lowaną powierzchnię nośną, która mogłaby być wy­korzystana do budowy wirników i śmigieł lotniczych, śrub okrętowych i spadochronów. W memoriale patentowym znalazł się również opis i rysunki sche­matu śmigłowca. Schemat tego śmigłowca zyskał również ochronę patentową w Ro­sji, a wydany tutaj Oszczewskiemu-Krouglikowi pa­tent był pierwszym wydanym w Rosji na aparat lata­jący typu wiropłata (nr 17 451, wydany 31.07.1910 r.).