Hugo Ludwik Nikel (Nickel) urodził się 6.05.1867 r. w Pol­skiej Ostrawie. Aeronauta, oficer armii austriackiej, jego żoną (drugą) od 1906 r. była Marianna Baraniecka, córka Leonarda Baranieckiego.

Nikel ukończył szkołę średnią i Wojskowy Insty­tut Geograficzny w Wiedniu. Jako geodeta pracował w górnictwie węgla kamiennego, później na budo­wach linii kolejowych, wreszcie w Wojskowym Instytucie Geograficznym jako kartograf, a w końcu jako technik lotniczy. Od 1895 r. redagował czasopismo Illustrierte Aeronautische Mitteilungen, w latach 1909- 1911 był redaktorem czasopisma Flug und Motortechnik- organu Österreichischen Flugtechnischen Vereins z siedzibą w Wiedniu.

W czasie służby wojskowej w Galicji dokonywał z przełomem XIX/XX w. ekspe­rymentów z latawcami załogowymi przeznaczonymi do unoszenia w powietrze obserwatorów oraz sprzętu fotograficznego i meteorologicznej aparatury badaw­czej. Zbudował kilka typów latawców skrzynkowych. Pierwsze własne projekty opracował w 1898 r., przeznaczone były do prowadzenia badań meteorologii ni­skich warstw atmosfery, wyciągały w powietrze apa­raturę badawczą. Latawce Nikela w latach 1900- 1901 wykorzystywał także kpt. Theodor Scheimpflug, dokonując eksperymentów ze swym panoramicznym aparatem fotograficznym. O swoich doświadczeniach z latawcem, zwanym smokiem Nikel pisał w 1898 r. w renomowanych Zeitschrift für Luftschiff und Physik der Atmosphäre oraz w Illustrierte Aeronautische Mitteilungen.

Nikel był autorem wielu wyna­lazków lotniczych, patentowanych w Austrii i w Nie­mczech, opatentował m.in. własne rozwiązanie sys­temu sterowania poprzecznego samolotu, które wdrożono w 1910 r. na samolocie jednopłatowym "Bussard", zbudowanym przez wiedeńską wytwórnię lotniczą Jacob Lohner & Co., zaopatrzonym w sil­nik Argus. Z braku środków finansowych nie był w stanie zrealizować innych swych pomysłów.

W dowództwie austro-węgierskich sił powietrz­nych kierował Wydziałem Lotniczym, zajmował się kartografią lotniczą i opatentował automatyczne urządzenie rejestrujące obraz ziemi z balonu wolnego. Z jego inicjatywy powstało w Austrii lotnicze pogotowie ratunkowe.

Prowadził liczne wykłady o technice lotniczej, był założycielem sekcji szybowcowej, członkiem honorowym i honorowym wiceprezydentem Österreichischen Flugtechnischen Vereins, członkiem honoro­wym Österreichischen Motor-Yacht-Klub i innych organizacji.

W czasie wojny, w latach 1915- 1916 dowodził latawcowym oddziałem fotografii lotniczej, działającym na froncie rosyjskim, utworzonym przez Wojskowy Instytut Geograficzny, w którym przed wojną pracował jako oficer techniczny- specjalista lotniczy. W 1917 r. powołano go do kapituły Krzyża Kawalerskiego Cesarskiego Austriackiego Orderu Franciszka Józefa. Walczył na froncie rumuńskim i włoskim, sprawując techniczne kierownictwo od­działów geodezyjnych (nr 1 i 11).

Po wojnie przeszedł na emeryturę i poświęcił się studiom nad aparatami latającymi typu ornitoptera.

Hugo Ludwik Nikel zmarł 11.08.1927 r. w Wied­niu.

Konstrukcje:
Nikel Drachen, 1902, latawce bezzałogowe meteorologiczne i fotograficzne oraz załogowe obserwacyjne.
Lohner Typ "Bussard", 1910, samolot pionierski.
Nikel ornitopter, lata 1920- te, projekty aparatów latających typu ornitoptera.