Szybowiec "Ikub 1a" został zaprojektowany w 1922 r. przez inż. Jana Kubickiego z Warszawy. Budowa szybowca została zakończona w lecie 1923 r. W lipcu 1923 r. szybowiec został oblatany pod Warszawą.

Szybowiec wziął udział w I konkursie Ślizgowców w Białce koło Nowego Targu (23 sierpnia - 13 września 1923 r, wraz z tygodniem treningu przed zawodami). Pilotował go W. Ulass. Oblot szybowca w terenie górskim został wykonany 25.08.1923 r. Szybowiec zaliczał się podczas konkursu do czołówki dobrze latających maszyn. W. Ulass w dniu 9.09.1923 r. uzyskał na nim czas lotu l min 14 s, a na zakończenie konkursu 13 września wykonał na nim o godzinie 19.30 pierwszy w Polsce nocny lot, trwający l min 40 s.

"Ikub 1a" w ogólnej klasyfikacji zajął drugie miejsce w zawodach po szybowcu SL-1 ”Akar”, uzyskując III nagrodę, gdyż pierwsze dwie przypadły ”Akarowi”. Szybowiec był wystawiony na wystawie lotniczej w Warszawie.

Konstrukcja.
Jednomiejscowy górnopłat typu parasol o konstrukcji drewnianej.
Konstrukcja szybowca wykonana z jesionu (dźwigary, podłużnice płozy), olchy (żebra), bambusa oraz blachy stalowej i aluminiowej.
Płat prostokątno- trapezowy, niedzielony, usztywniony linkami biegnącymi do kozła i do dołu kadłuba, dwudźwigarowy, kryty płótnem. Lotki kryte płótnem.
Kadłub o przekroju prostokątnym, czteropodłużnicowy, kryty płótnem. Na kadłubie wieżyczka z rur stalowych pod­trzymująca płat, a na płacie kozioł z rur stalowych. Kabina odkryta, wyposażona w drążek sterowy i orczyk.
Stateczniki i stery kryte płótnem. Usterzenie usztywnione drutami.
Podwozie z rur stalowych, amortyzowa­ne przez połączenie sznurem gumowym osi kół z goleniami. Po środku podwozia umocowana płoza. Płoza ogonowa, amor­tyzowana sznurem gumowym.

Dane techniczne "Ikub 1a" (wg [1]):
Rozpiętość- 9,4 m, długość- 6,8 m, wysokość- 2,7 m, powierzchnia nośna- 18 m².
Masa własna- 104 kg, masa użyteczna- 66 kg, masa całkowita- 170 kg.
Prędkość lotu- 40-50 km/h, doskonałość- 8-9, opadanie minimalne- 1,3 m/s.