Włodzimierz Kurczyński nie przyjmował do wiado­mości krytyki projektu swojej awietki- mięśniolotu, przeznaczonego do ruchu na lądzie, w wodzie i w powietrzu (patrz Kurczyński Bicyclette universelle). Świadczy o tym jego patent francuski. Mało tego- kontynuował prace projektowe, nie zmieniając wcześniejszych założeń. 27.04.1914 r. uzyskał w Belgii kolejny patent- nr 267 037 na urządzenie służące równocześnie jako maszyna latająca, pojazd lądowy i hydroplan.

Ochroną objęto pojazd typu powietrzno- wodno- lądowego, ale tym razem powierzchnia nośna jest umieszczona na wysięgnikach powyżej ramy niosącej dwa pływaki. Układ napędowy na wodzie stanowi koło łopatkowe o napędzie z silnika przez transmisję pasową. Łopatki napędowe mogą być też mocowane na pasie bez końca, przechodzącym przez dwa bębny. W jednym i w drugim przypadku pracują w odpo­wiedniej obudowie. Z wałami bębnów łączone są śmigła ciągnące (za pośrednictwem odpowiednich przekładni kątowych) umożliwiające napęd pojazdu w powietrzu. Do ruchu po ziemi służy dwukołowe podwozie tylne oraz bębny kół łopatkowych (ze zde­montowanymi łopatkami lub pasem łopatkowym) usytuowane tak, że wystają poniżej dolnej krawędzi pływaków. Można stosować także niezależne podwo­zie przednie i tylne, kołowe, o napędzie z centralnie umieszczonego w kadłubie silnika.

Rozwinięto tym wcześniejszy pomysł awietki- mięśniolotu tzw. roweru uniwersalnego. Zastosowano podobne urządzenia napędu, z tym, że podwozie rowerowe zastąpiono samochodowym (wg [2]- podwo­zie rowerowe zastąpiono samochodowym z silnikiem spalinowym).