Korzeniewski balon, 1917
Był to kierowany balon bezzałogowy zawierający urządzenie do uwalniania gazu w pewnych interwałach czasowych i odległościach. Zbiornik aerostatu wykonany może być z dowolnego materiału. Podwieszona jest do niego gondola dźwigająca elektryczny silnik napędowy, baterię akumulatorów i zespół śmigieł. Tutaj umieszczono także mechanizm czasowy, połączony ze sprężynowym wyrzutnikiem pocisku perforującego powłokę gazową aerostatu. Urządzenie zwalnia w żądanym czasie i miejscu pocisk, który przestrzeliwuje powłokę gazową.
Aerostat przystosowany jest do lotu bezzałogowego. Stąd gondola ma tylko takie wymiary, by pomieścić mechanizmy napędu i perforacji powłoki. Perforator powłoki jest mechanizmem zegarowym standardowej konstrukcji, wyposażonym w pokrętła: do nakręcania mechanicznej sprężyny, do ustawiania mechanizmu zegarowego i do ustawiania pozycji wyłącznika czasowego, którego konstrukcja jest analogiczna jak w budziku. W odpowiednim czasie uwalnia on pocisk umieszczony w cylindrze otwartym do góry, a ściskany od dołu sprężyną (przez uwolnienie kołka połączonego z mechanizmem zegarowym przez wyłącznik).
Perforator opracowano z myślą o zastosowaniach militarnych (bombardowanie, transport amunicji, materiałów wojennych).
Galeria
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2013.