Projektował aparat latający w postaci rotodyny. Skła­dały się nań dwa wirniki nośne osadzone współosio­wo, śmigło ciągnące oraz usterzenie usytuowane w tyle aparatu. Łopaty wirnika nośnego mogły też pracować jako spadochron, a napęd urządzeń no­śnych i ciągu realizowany był pracą mięśni załogi statku powietrznego, pracą silnika parowego lub elek­trycznego. Konstrukcję aparatu wynalazca propono­wał wykonać z aluminium.

Jego propozycję wynalaz­czą opiniował Aleksander Kowanko, wskazał, że au­tor przedstawił tylko ogólną ideę, nic nowego. Kore­spondencja Komitetu Technicznego Ministerstwa Handlu i Przemysłu z Głównym Zarządem Inżynierii w sprawie ewentualnej wartości militarnej wynalazku kończy się 28.07.1898 r. Władze wojskowe nie okaza­ły nim zainteresowania. Urząd Patentowy odmówił jego propozycji cech nowości.