W latach 1980-tych Kazimierz Kryger razem z kolegą (niestety nie znam jego nazwiska) wspólnie zbudowali poduszkowiec własnej konstrukcji. Kazimierz Kryger zajął się silnikiem i mechaniką, kolega resztą. Po kilku tygodniach konstrukcja była gotowa. Kiedy tak pływali po jeziorze Miejskim i przybrzeżnych szuwarach wzbudzali sensację. Trwało to jednak niedługo. Brezent, użyty na poszycie szybko się porozdzierał, a porzucony poduszkowiec skończył rdzewiejąc w krzakach.