Maksymilian Kaczmarek-Kasmar, Amerykanin pochodzenia polskiego, prawnik, sekretarz Stowarzyszenia Aeronautów w Chicago (USA), wykładowca przedmiotów lotniczych w szkole pilotów przy warsz­tatach samolotowych w Chica­go, populary­zator lotnictwa.

8.03.1909 r. Kaczmarek zgłosił w USA do opaten­towania urządzenie napędowe i sterowe dla samolotów, balonów i innych aparatów łatających. Patent nr 1.069.880 wydano mu 12.08.1913 r. Charakterystycz­nym był zespół łopat składających się na konstrukcję wirnika, w trakcie ruchu obrotowego wokół osi cen­tralnej wytwarzający zarówno siłę nośną jak i napędową statku powietrznego. Zmiany kąta nasta­wienie płaszczyzn nośnych i napędowych umożliwiać mają kierowanie lotem w płaszczyznach pionowej i poziomej. Łopaty, kryte żaluzjowo, o przekroju po­przecznym w kształcie litery V zamocowane są prze­gubowo na ramionach wychodzących promieniście z wału napędowego. Na wale osadzone są koła łańcu­chowe i mimośród, mechanizmy wprawiające w ruch wspomniane wyżej koła i urządzenia łączące je z łopatami dzięki czemu obrót wirnika wokół osi powoduje równoczesną zmianę kąta nachylenia po­wierzchni łopaty w stosunku do jej osi. Odpowiednie mechanizmy utrzymują zawsze dodatnie kąty natar­cia łopat w trakcie ich ruchu obrotowego, pozostają one też w stosunku do siebie w równoległym położe­niu. W trakcie ruchu wznoszącego łopaty, pod wpły­wem siły oporu powietrza, żaluzjowe pokrycie otwie­ra się ku dołowi zmniejszając opór czołowy po­wierzchni. W innej wersji zmieniono kształt łopat, konstrukcję ich zawieszenia oraz mechanizm zmiany skoku i kąta nastawienia za pośrednictwem kół i łączących je łańcuchów biegnących od wału napę­dowego. Inne modyfikacje polegać mogą na umiesz­czeniu na osiach łopat zębatych przekładni stożko­wych połączonych wałkiem z przekładnią zębatą stożkową na wale wirnika a uruchamianych za pomo­cą łańcucha łączącego ją z kołem sterowniczym, umieszczonym w kabinie statku powietrznego. Urzą­dzenie napędowe napędzane jest z dowolnego silnika, którego ruch transmitowany jest na wał wirnika przez koło i przekładnię pasową.

Autor książki The First Lessons in Aeronautics (Chicago, 1909 r.). Polska prasa polonijna życzliwie oce­niała tę książkę, podnosząc, że Kaczmarek zajmuje się problematyką lotniczą od 20 lat, a jego podręcznik stanowi efekt gruntownych studiów. Autor wykładał zasady lotu i sztukę budowy samolotów, opisał wiele współczesnych samolotów i balonów, dał liczne rysunki i tablice. Był inspiratorem powołania do życia w Chicago Polskiego Klubu Awiatycznego.

We wspomnianej książce przedstawił koncepcję jed­nopłatowego samolotu. Projekt realizowany był w 1911 r., kiedy jego twórca był już niewidomy. O oblocie samolotu nic nam jednak nie wiadomo.

Wg [2]- spis ludności Chicago z 1920 r. podaje, że Maksymilian Kaczmarek- Kasmar urodził się w 1871 r. w stanie Illinois, że był żonaty z Marthą. Poda­wał, że pochodził z zaboru pruskiego (German Poland) i deklarował się jako Polak. Był prawnikiem, a prasa chicagowska pisała o nim, że z początkiem XX stulecia produkował wrotki (parał się tym również w latach 1920- tych), a także jako o wynalazcy i konstruktorze dwu samolotów oraz własnego typu silnika lotniczego. O jednym z nich pisano, że był składanym dwupłatem, który Kaczmarek-Kasmar sprzedał amerykańskiemu entuzjaście lotnictwa C.W. Curzon. W jednym z tych samolotów stosować miał auto­matyczny stabilizator równowagi samolotu w locie.

Konstrukcje:
Kaczmarek-Kasmar samolot, 1911, samolot pionierski.