Inż. Michał Król, inżynier- aeronauta, absolwent paryskiej École Supérieure Aéronautique w 1911 r. (obok Witolda Jarkowskiego, Stanisława Ziembińskiego i Stanisława Finkelsteina).

W latach 1910- 1912 był kierownikiem warsztatów Warszawskiego Towarzystwa Lotniczego ”Awiata” w Warszawie. Dokonał modernizacji samolotów Farman budowanych na licencji w ”Awiacie”. Jego inicjatywie zawdzięczać należy zmianę obrysu płata, zmniejszenie ilości rozporek międzypłatowych, wprowadzenie do konstrukcji płatowca drążonego drewna. Zmodyfikowane samoloty otrzymały oznaczenie Farman-Awiata. Zbudowano 5 lub 7 samolotów w wersjach: Farman-Awiata III, Farman-Awiata IV i Farman-Awiata VII.

Włączał się również do działań popularyzu­jących lotnictwo. Tak np. w 1911 r., na łamach Ku­riera Warszawskiego opublikował obszerny artykuł pt. Znaczenie i zastosowanie praktyczne samolotu, a 6 i 19.09.1911 r. oraz 4.10.1911 r. wygłosił odczyt w Tow. Kultury Polskiej Jak ludzie latają w powietrzu, połączony ze zwiedzaniem wytwórni samolotów Awiaty w dn. 10.09., 24.09. i 9.10.1911 r.

W 1911 r. wydał w Warszawie broszurę pt. Jak zbudować szybowiec i jak wykonywać na nim wzlo­ty, wydaną w serii Biblioteczki Lotniczej Wydawnic­twa Biura Lotniczego "Aero-Office" Zygmunta Deklera. Przedstawił tam własny projekt dwupłatowego szybowca o układzie Chanute, o rozpiętości 6,9 m i powierzchni nośnej 19,3 m², oparty na szybowcu- balansjerze braci Voisin. Obok wskazówek dotyczących organizacji procesu budowy szybowca, materia­łów konstrukcyjnych i wykonawstwa udzielił tam wielu rad odnoszących się do techniki pilotażu. Jego projekt stanowił pierwszą tego typu publikację w piśmiennictwie polskim. Do projektu i koncepcji szybowca Króla nawiązało wielu konstruktorów: w 1912 r. powstał szybowiec uczniów gimnazjum im. Chrzanowskiego w Warszawie, w 1913 r. szybowiec Babińskiego również w Warszawie, oraz w 1913 r. szybowiec uczniów gimnazjum z Piotrkowa.

W 1917 r. znajdujemy M. Króla wśród organiza­torów Kursów Lotniczych Polskiego Towarzystwa Żeglugi Napowietrznej. Od 17.02.1917 r. był człon­kiem tzw. Szerszego Komitetu Organizacyjnego PTŻN. 25.02.1917 r., podczas spotkania w Domu Technika Stowarzyszenia Techników w Warszawie, inaugurującego Kursy Lotnicze, prowadzonego przez Rektora Politechniki Warszawskiej Stanisława Patschke wygłosił referat O współczesnej technice i przemyśle lotniczym.

Był wykładowcą przedmiotów aerostatyka i budowa płatowców Pierwszych Kursów Lotniczych prowadzonych przez Polskie Towarzystwo Żeglugi Napowietrznej w dniach od 26.02. do 15.05.1917 r.

W Książce pamiątkowej Pierwszych Kursów Lotniczych opublikowano skrypt jego wykładu o współczesnej technice lotniczej. Wskazał tutaj rów­nież na zadania stojące przed współczesnym konstruktorem lotniczym, zadania, których spełnienie umożliwi szerokie, praktyczne wykorzystanie samolo­tu w komunikacji i transporcie. Podniósł, że płatowiec i sterowiec czekają jeszcze wielkie zmiany, że zadania z procesem doskonalenia techniki lotniczej związane otwierają rozległe pola pracy, dla wykona­nia której niezbędne jest odpowiednie przygotowanie teoretyczne i praktyczne. Podkreślił także, że ogólna wiedza z zakresu techniki lotniczej potrzebna jest nie tylko przyszłym konstruktorom, ale także pracownikom serwisu technicznego statków powietrznych, pilotom i ich mechanikom. To też uzasadnia ideę Kursów Lotniczych, jako instytucji, która winna przyczynić się do zapoczątkowania i rozwoju krajo­wej techniki i przemysłu lotniczego.

Po wojnie był oficerem powstałego w 1919 r. In­spektoratu Wojsk Lotniczych.

Konstrukcje:
Król szybowiec, 1911, projekt szybowca pionierskiego.
Farman-III Awiata, 1911, samolot pionierski, szkolny i rozpoznawczy.
Farman-IV Awiata, 1911, samolot pionierski, szkolny i rozpoznawczy.
Farman-VII Awiata, 1911, samolot pionierski, szkolny i rozpoznawczy.