Godek- Benjamin aparat unoszący do transportu powietrznego pojazdów, 1914- 1916
W przeciwieństwie do znanych układów aerostatów czy aerodyn wznoszenie nie miało stanowić efektu działania siły aerostatycznej czy aerodynamicznej. Wykorzystywać miano zasadę złożonego ruchu cieczy i szybkiego jej przemieszczania dla uzyskania różnicy ciśnień umożliwiającej wzlot. Rtęć, krążąc w naczyniu o specjalnej formie, którego część zewnętrzna była stała a wewnętrzna wprawiana w ruch rotacyjny względem osi pionowej bezustannie z jednej strony miała się wznosić, z drugiej opadać. Wynikać to miało ze specjalnego ukształtowania naczyń, zewnętrznego i wewnętrznego, wyposażonych w odpowiednie kanały. Złożony ruch cieczy wywoływać miał różnice ciśnień umożliwiające wzlot. Aparat mógł posiadać napęd elektryczny, można było też sterować wielkością i różnicą ciśnień poprzez zmianę prędkości ruchu rotacyjnego wewnętrznego naczynia.
Zaopatrując weń np. wagon można byłoby wznieść go w powietrze, wyposażając równocześnie w konwencjonalne śmigło napędowe i usterzenie.
Brak informacji, kim był współwłaściciel patentu- Isaac Benjamin, zapewne tylko kapitalistą finansującym prace lotnicze Godka i liczącego na zyski z eksploatacji patentu wynalazczego (występuje też jako współwłaściciel i innych patentów Godka). Brak informacji, czy i na ile Godek podjął próby realizacji pomysłu stanowiącego przedmiot ochrony patentowej.
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2013.