W dniu 11.05.1911 r. Józef Gliniecki uzyskał w Niemczech ochronę Wzoru Użytkowego nr 533.112 na aparat latający posiadający pomiędzy stałymi powierzchniami nośnymi ruchome skrzydła z żaluzjowym pokryciem. Niewątpliwie miała to być fuzja samolotu z ornitopterem a ruchome skrzydła służyły jako element napędu pionowego.

Pomysł wykorzystania w statku powietrznym równocześnie płata stałego i drugiego poruszającego się ruchem okresowo- zmiennym, krytego żaluzjowo, nie był nowy. Idea statku powietrznego o takim układzie była popularna już w XIX w. a jej rodowód sięga co naj­mniej XVII w.