Garniszewski pancernik powietrzny o napędzie spalinowym, 1916

Projekt śmigłowca pionierskiego. Polska / Rosja.
A. Garniszewski w dniu 8.02.1916 r. uzyskał tajne Świadectwo Ochrony (nr 451) na rozwiązanie układu aparatu latającego w posta­ci śmigłowca, który nazwał pancernikiem powietrznym o napędzie spalinowym. Nie znamy kształtu pro­jektu.

O zgłoszeniu wniosku patentowego, uznanego za tajny, minister handlu i przemysłu poinformował 18.02.1916 r. ministra wojny. Zgodnie z obowiązującą w takich przypadkach procedurą Komitet Techniczny GWTU wydał opinię o wartości militarnej wynalazku- negatywną, uznając, że nie może on mieć znaczenia praktycznego, którą to decyzję podano ministrowi wojny, a ten 16.03.1916 r. ministrowi handlu i przemysłu.

Nie zamknęło to jednak sprawy, bowiem 4.04.1916 r. Garniszewski wprowadził do opisu wynalazku dopełnienia i zmiany. Przesyłając je Ministerstwu Handlu i Przemysłu prosił o zapozna­nie z nimi Komitetu Technicznego GWTU oraz Towarzystwa Wspierania Osiągnięć Nauk Eksperymental­nych i ich praktycznych zastosowań im. Ledencowa, działającego przy Uniwersytecie i Politechnice w Moskwie. Minister handlu i przemysłu przekazał 19.04.1916 r. zmodyfikowaną dokumentację wniosku wynalazczego do Ministerstwa Wojny. Ponownie zebrał się Komitet Techniczny GWTU. 25 kwiet­nia 1916 r. dyskutowano projekt Ganiszewskiego. Uznano, że wprowadzone zmiany dotyczą tylko konstrukcji aparatu latającego, nie zaś jego układu jako śmigłowca. Nie znaleziono podstaw do zmiany wcze­śniejszej decyzji.

Trzeba tutaj zauważyć, że w tym okresie specjaliści wojskowi, znając stan techniki lotniczej i ogólne możliwości technologiczne, uznawali próby realizacji śmigłowca za nierealne. Dlatego też związanym z tym modelem aparatu latającego projektom generalnie odmawiali wsparcia, tym bar­dziej, że i strona techniczna wielu propozycji budziła zastrzeżenia. W przypadku propozycji Garniszewkiego znamienna jest uwaga Komitetu, że nie widzi potrzeby, aby rekomendować jego projekt organizacjom naukowym czy gospodarczym, którą to konkluzją znajdujemy także w piśmie ministra wojny do ministra handlu i przemysłu. Stanowi to zapewne sygnał, że rozwiązania techniczne proponowane przez Ganiszewskiego nie były oryginalne i w sposób oczywisty pozostawały w sprzeczności ze stanem nauki i techniki. Takie musiało być też stanowisko ekspertów Komitetu Technicznego Ministerstwa Handlu i Przemysłu. Ganiszewskiemu bowiem patentu nie wydano.

Źródło:

[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.
[2] Januszewski S. "Tajne wynalazki lotnicze Polaków: Rosja 1870-1917". Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1998.
blog comments powered by Disqus