W dniu 3.05.1910 r. Platon Dziułyński zgło­sił do opatentowania w Belgii samolot (Aéroplane). Wydano mu patent nr 225.543, ochroną prawną obejmując rozwiązanie samolotu z układem płatów w tandem, sterowanego drogą zmian kątów natarcia płatów.

Samolot wielopłatowy z zespołami płaszczyzn nośnych usytuowanymi w tandem, z dwoma zespołami śmigieł (z przodu i w tyle kadłuba przed krawędziami natarcia pła­tów) znamienny tym, że powierzchnie nośne pełnią rów­nocześnie funkcje usterzenia drogą zmian kątów ich na­tarcia przez obrót wokół osi (symetrycznie- ster wysoko­ści, różnicowo- ster kierunku bądź synchronicznie i różnicowo w taki sposób, aby zapewniały równoczesną re­alizację np. lotu wznoszącego w zakręcie).

Ku podobnym rozwiązaniom sięgało wów­czas wielu wynalazców. Widoczne jest ono w propo­zycjach, m.in. Stefana Drzewieckiego i Alfreda Joachimczyka. W latach międzywojennych sięgali ku niemu twórcy samolotów typu Mignet HM-14 "Pou-du-Ciel", a współcześnie nie­którzy z konstruktorów amatorów z uwagi na atrak­cyjność aerodynamiczną takiego układu.