August Dziuk i Max Polack w dniu 14.09.1909 r. zgłosili w Niemczech do opatento­wania sterowiec. Wydano im patent nr 228.899. Roz­wiązania swego sterowca opatentowali także we Fran­cji (412.408) i w Wielkiej Brytanii, gdzie jako właści­ciel patentu występuje wyłącznie A. Dziuk (nr 7037, zgłoszony 21.03.1910 r., wydany 22.09.1910 r.)» z czego można wnosić, że Max Polack mógł być tylko kapitalistą skłonnym finansować prace Dziuka.

Memoriał patentowy prezentował sterowiec sys­temu sztywnego lub półsztywnego z komorowymi zbiornikami gazu nośnego i gondolami silnikowymi oraz pasażerskimi ściśle związanymi z konstrukcją nośną aerostatu i połączonymi z sobą wewnątrz stat­ku powietrznego galerią komunikacyjną.

Układ statku powietrznego nawiązywał do spraw­dzonego modelu sterowca, którego zbiornik gazu dzielono na szereg autonomicznych komór. Charak­terystyczną, ale też nie nową, była propozycja rezy­gnacji z komór gazowych w osi pracujących śmigieł.