Jego przedmiotem było rozwiązanie systemu sterowania poziomego i piono­wego dla samolotu jedno- lub wielopłatowego cha­rakterystyczne tym, że usterzenie poziome złożone jest z dwu profilowanych płaszczyzn, montowanych obrotowo na osiach, jedna- na wysięgniku z przodu kadłuba, druga- w części ogonowej. Obu nadano dodatnie kąty natarcia, które mogą zwiększać podczas obrotu. Ster przedni służy do unoszenia aparatu lata­jącego w górę. Zwiększenie kątów natarcia usterzenia ogonowego wywołuje z kolei efekt opadania aparatu latającego. Połączone są one ze sterownicą w ten spo­sób, że ruch drążka, np. do przodu, powoduje wychy­lenie tylko usterzenia ogonowego, a przeciwny- tylko przedniego, przy stałej pozycji powierzchni usterze­nia przeciwległego. Usterzenie kierunku złożone jest z dwu płaskich płaszczyzn, obrotowo mocowanych na osiach pionowych, na wysięgniku z przodu samo­lotu i w części ogonowej (jedna- powyżej, druga- poniżej osi płata nośnego). W przypadku zakłócenia równowagi poprzecznej samolotu lub potrzeby zmia­ny kierunku lotu stery wychylane są różnicowo, jeden w prawo, drugi w lewo.

Samolot zaopatrzony jest w 3- kołowe podwozie: dwukołowe, jednoosiowe, stałe oraz dodatkowe, jednokołowe, na widelcu w części ogonowej- przez obrót wokół osi chowane do tyłu w kadłubie (można wyobrazić sobie odmienny spo­sób składania tego podwozia). Odgrywa ono zasadni­czą rolę w trakcie startu samolotu. Podczas rozbiegu płat nośny samolotu ustawiony jest pod zerowym kątem natarcia. Z chwilą osiągnięcia prędkości wła­ściwej dla oderwania samolotu od ziemi, pilot (za pośrednictwem dźwigni) składa tylne podwozie, gwałtownie obniża część ogonową a zwiększając w ten sposób kąt natarcia płata nośnego powoduje wzniesienie się samolotu, który natychmiast przyjmu­je pozycję horyzontalną wskutek faktu, że stery wyso­kości zajmują pozycję w neutrum.

Rozwiązanie to łączyć należy z pracami Drzewiec­kiego, datującymi się od lat 1880- tych, a zmierzającymi w kierunku opracowania samolotu samostatecznego, których zwieńczeniem była budowa samolotu Drzewiecki ”Canard”.