Władimir Afanasewicz Trapeznikow był z zawodu kierowcą, a z zamiłowania projektantem samolotów i pilotem. Po ukończeniu szkoły średniej postanowił zostać inżynierem lotnictwa. Wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Lotnictwa, ale nie zdał egzaminów- zabrakło jednego punktu. Po zdaniu egzaminu na prawo jazdy służył w wojsku, a następnie pracował w przedsiębiorstwie Sjelchoztechnika zajmującym się eksploatacją, dostawą części zamiennych i naprawą maszyn rolniczych we wsi Załazna w obwodzie kirowskim.

Jego pierwszy aparat latający- wiatrakowiec postał w 1964 r. W. Trapeznikow zbudował go wspólnie z absolwentem Moskiewskiego Instytutu Lotnictwa W. Lifanowym. Wiatrakowiec nie był udany i nie wzbił się w powietrze. Następną konstrukcją W. Trapeznikowa był samolot w układzie latającego skrzydła, kolejny samolot był jednopłatem. Niestety oba nie latały.

Dopiero czwarty projekt był udany. Samolot nr "04" został zbudowany w latach 1975- 1976. Konstruktor nazwał swój samolot "Rosinant" (Rosynant- koń występujący w powieści Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manchy autorstwa hiszpańskiego pisarza Miguela de Cervantesa, będący wierzchowcem głównego bohatera powieści Don Kichota). Wyróżniał się spośród ówczesnych radzieckich samolotów amatorskich starannym opracowaniem aerodynamicznym i piękną sylwetką.

Został zbudowany w układzie zastrzałowego górnopłata. Posiadał całkowicie drewnianą konstrukcję. W samolocie zainstalowano samodzielnie wykonany przez W. Trapeznikowa chłodzony powietrzem silnik o mocy 26,5 kW (36 KM) ze śmigłem o średnicy 1,2 m. Silnik wykonany został z dwóch silników motocyklowych Iż- Płanieta.

W. A. Trapeznikow był oblatywaczem, pilotem i mechanikiem swego samolotu. Samodzielnie nauczył się latać. Pierwszy lot próbny wykonał w 1976 r. "Rosinant" był użytkowany przez ponad dziesięć lat, był prosty w obsłudze i niezawodny w eksploatacji.

W Polsce.

Samolot "Rosinant" był wzorowany na znanej polskiej konstrukcji amatorskiej- samolocie J-1 "Prząśniczka" zaprojektowanym przez Jarosława Janowskiego.

Konstrukcja.
Jednomiejscowy zastrzałowy górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Kabina zakryta.
Usterzenie w układzie klasycznym
Podwozie główne zamocowane na sprężystych goleniach. Koła zostały zainstalowane na końcach sprężyn. Zimą można było montować narty zamiast kół.

Wyposażenie- na tablicy przyrządów znajdował się prędkościomierz, wskaźnik przechyłu i poślizgu, wariometr i kompas.

Silnik- konstrukcji W. Trapeznikowa o mocy 26,5 kW (36 KM). Zamontowany za kabiną pilota, napędzał śmigło pchające.

Dane techniczne "Rosinant" (wg [1]):
Rozpiętość- 7,5 m, a powierzchnia nośna- 8,6 m².
Masa własna- 160 kg, masa startowa- 250 kg.
Prędkość przelotowa- 75- 90 km/h, prędkość startowa- 55 km/h.