Franciszek Kotowski urodził się 29.11.1901 r. w Brzezinach k. Ropczyc, syn rolnika Ludwika i Zofii z d. Święch. Ukończył gimnazjum klasyczne w Rzeszo­wie. W listopadzie 1918 r. uczestni­czył jako ochotnik w obronie Lwowa, po czym w 5 Pułku Piechoty Legionów brał udział w walkach nad Zbruczem, gdzie został ranny. Podczas wojny polsko- bolszewickiej wal­czył w 17 Pułku Piechoty.

W 1922 r. zapisał się na Wydział Mecha­niczny Politechniki Lwowskiej. Egzamin dyplomowy złożył dopiero we wrześniu 1939, już po wybuchu wojny, ponieważ poświęcał swój czas całkowicie szybownic­twu. Ukończył kurs pilotażu motorowego i szybowco­wego w Aeroklubie Lwowskim. W latach 1929- 1933 kie­rował Warsztatami Szybowcowymi ZASPL.

Brał udział w opracowywaniu warsztatowym szybowców projektu inż. Wacława Czer­wińskiego: CW-II, ITS-III, oraz ITS-II. W latach 1930- 1933 był inspektorem technicznym Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, nadzorując budowę i remonty szy­bowców (Lwów, Bezmiechowa, Jarosław). Od 1934 r. był instruktorem szybowcowym w Szkole Szybowco­wej Aeroklubu Lwowskiego w Bezmiechowej.

W latach 1934- 1937 pełnił funkcje kierownika technicz­nego i pilota doświadczalnego Instytutu Techniki Szybownictwa (ITS) Politechniki Lwowskiej. Związany był także jako konstruktor z opracowaniem nowych typów szybowców, m.in. ITS-III (projekt wstępny), dwumiejscowy doświadczalny szybowiec ITS-IVb przeznaczony do pomiarów w locie- jako pilot doświadczalny oblatał go 30.07.1935 r. Uczestniczył też w projektowaniu szybowca akrobacyjnego ITS-V. Uczestniczył w pracach nad projektem motoszybowca ITS-8 i jego wersji wyczynowej ITS-8W. W latach 1936- 1937 opracował projekt samolotu słabosilnikowego ITS "Jaskółka".

W VII 1937 r. został kierownikiem technicznym Biura Konstrukcyjnego Lwowskich Warsztatów Lotniczych (filia Podlaskiej Wytwórni Samolotów), uczestnicząc w projektowaniu szy­bowca PWS-102 Rekin. Prowadził nadzór nad budową prototypów: PWS-102 ”Rekin”, PWS-103, B-38, ITS-8W oraz nad seryjną produkcją PWS-101. W październiku 1938 r. został młodszym asystentem prof. Gustawa Mokrzyckiego w Katedrze Budowy Płatowców i Mechaniki Lotu Politechniki Warszawskiej.

Po zajęciu Lwowa przez Armię Czerwoną, powie­rzono mu uchwałą Rady Naukowej Lwowskiego Instytutu Politechnicznego w listopadzie 1939 r. kierownictwo nowo utworzonej Katedry Budowy Płatowców i prowadzenie tam wykładów z konstrukcji lotniczych oraz miernic­twa warsztatowego. W pierwszych pięciu miesiącach 1941 r. opracował dokumentację obliczeniową szybowca radzieckiego Antonow "Rot-Front 7", na podstawie dostarczonego egzemplarza szybowca. W 1941 r. brał udział w zawo­dach na Krymie, gdzie szybowiec PWS-102 "Rekin" pobił szereg rekordów ZSRR.

Po wkroczeniu do Lwowa Niemców, w obawie przed przymusowym skierowaniem do przemysłu lotniczego w Niemczech, schronił się u rodziny w okolicy Ropczyc i przebywał tu do końca wojny. Po zakończeniu wojny wraz z byłymi pracownikami Instytutu Techniki Szybow­nictwa i Motoszybownictwa zgłosił wniosek o powo­łanie w Bielsku- Białej Instytutu Szybownictwa (IS), co zrealizowano 25.01.1946 r. Został kierownikiem Wydziału Technicznego IS. Pod jego kierownictwem opraco­wano rekonstrukcję szybowców IS-A "Salamandra" oraz IS-B "Komar-48". Wraz z inż. Ireną Kaniewską w 1948 r. opra­cował projekt treningowo- wyczynowego szybowca IS-2 "Mucha", produkowanego seryjnie.

Pracując w IS Bielsku-Białej, równocześnie podjął od 1946 r. działalność dydaktyczną w Krakowie, gdzie przeniósł się na stałe w 1948 r. Na Wydziale Komuni­kacji Wydziałów Politechnicznych AG, z których później powstała Politechnika Krakowska, zorganizował Katedrę Budowy Płatowców, pełniąc w niej funkcję adiunkta. Po zlikwidowaniu na Politechnice Krakowskiej kierunku lot­niczego przeniesiono go 1.09.1954 r. w randze zastępcy prof. do Katedry Części Maszyn. W 1957 r. został miano­wany docentem. W 1960 r. objął kierownictwo Katedry Części Maszyn, przemianowanej na Katedrę Podstaw Konstrukcji Maszyn, sprawując je do śmierci.

W latach 1958- 1960 był dziekanem Wydziału Mecha­nicznego Politechniki Krakowskiej i opiekował się punk­tem konsultacyjnym Politechniki Krakowskiej w Mielcu. Był promotorem dwóch rozpraw doktorskich. Był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Krakowie. Odzna­czony Medalem X-lecia PRL oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł 5.02.1970 r. Został pochowany na cmenta­rzu w Brzezinach.

Konstrukcje:
ITS-III, ok. 1932, projekt szybowca wyczynowego.
ITS-IVb, 1935, szybowiec przeznaczony do lotów pomiarowych.
ITS ”Jaskółka”, 1939, projekt samolotu słabosilnikowego.
IS-2 ”Mucha” (”Mucha bis”, ”Mucha ter”, IS-ter 50), 1948, szybowiec treningowo-wyczynowy.