W 1979 r. mgr inż. Bogumił Szuba prowadził prace nad projektem motoszybowca SZD-46 "Lolek". Jego napęd miał stanowić silnik PZL-Franklin 2A-120 o mo­cy 44 kW ze śmigłem ciągnącym. Jednak silnik, któ­ry był podstawą projektu, był niedostępny. Dlatego w 1980 r. zwrócono uwagę na silnik PZL-Franklin 4A-235 o mocy 92 kW (125 KM), sto­sowany w samolocie PZL-110 "Koliber". Za­częto rozważać również wykorzystanie pew­nych zespołów tego samolotu, które w połą­czeniu z zespołami szybowca SZD-50-3 "Puchacz" miały złożyć się na motoszybowiec o nazwie SZD-46 "Bolek-Lolek".

Z samolotu PZL-110 "Koliber" planowano wy­korzystać kompletne 3- kołowe podwozie, sil­nik z instalacjami oraz pedały sterownicze (ewentualnie sterownice), zaś z "Puchacza"- tył kadłuba z usterzeniami oraz skrzydła. Przewi­dywano zastosowanie odejmowanych końcó­wek skrzydeł- po ich zdjęciu rozpiętość miała wynosić 10,6 m. Opracowano kilka wariantów projektu, które różniły się głównie podwoziem.

Opracowanie obejmowało obliczenia wstępne, szkice koncepcyjne rozwiązań kon­strukcyjnych motoszybowca (zwłaszcza kabiny) oraz plan wyważenia. Masa tej konstrukcji nie zapowiadała się jednak zachęcająco- miała wynosić 830 kg dla motoszybowca w lo­cie. Pogodzenie ze sobą tak wielu zapoży­czonych elementów wymagało szeregu prze­róbek oraz wzmocnień.

Brak odpowiedniego, lekkiego i niezawodnego silnika uniemożliwia po­prawne rozwiązanie problemu motoszybow­ca. Również płatowiec musiał być bowiem konstrukcją lekką, celowo zaprojektowaną- wszelkie przeróbki nie będą osiągnięciem konstrukcyjnym. Tak więc projekt "Bolek-Lolek" nie doczekał się re­alizacji.

Dane techniczne SZD-46 "Bolek-Lolek", projektowane:
Rozpiętość- 16,96 m, długość- 8,2 m, wysokość- ok. 2,65 m.
Masa w locie- 830 kg.