Samolot RBWZ S-17 (Sikorski S-17) skonstruowany został przez Igora Iwanowicza Sikorskiego w wytwórni Russo- Baltiiskij Wagonnyj Zawod (RBWZ) w Petersburgu. Określany był jako dwumiejscowy samolot rozpoznawczy. Zaprojektowany został w układzie dwuprzęsłowego dwupłata. Napędzany był silnikiem Sunbeam "Crusader V-8" o mocy 110 kW (150 KM).

Samolot był podobny poprzedniej konstrukcji RBWZ S-16 i uznawany jest za jego powiększoną wersję. Wg innych źródeł- jego konstrukcja była zbliżona do samolotu Sikorski S-10. Między dolnymi skrzydłami i kadłubem znajdowały szczeliny bez pokrycia w celu poprawienia widoczności w dół.

W 1915 r. zostały zbudowane 2 egz., wg innych źródeł- po jednym samolocie zbudowano w 1915 i 1916 r. W 1916 r. zostały wysłane do Eskadry Statków Powietrznych (Eskadra Wozdusznych Korablej, w skró­cie-  EWK), gdzie służyły jako samoloty myśliwskie. Z powodu zawodności silników Sunbeam, ich eksploatacja nie była udana.

W Polsce.

Wiosną 1916 r. inż. Witold Jarkowski objął stanowisko dyrektora naczelnego Rosyjsko- Bałtyckiego Zakładu Lotniczego Towarzystwa Akcyjnego (RBWZ)- "Awiabałt" w Piotrogrodzie. Stał się tym samym najbliższym współ­pracownikiem Igora Iwanowicaz Sikorskiego- głównego konstruktora. Od 1916 r. Jarkowski kierował produkcją, m.in. ciężkich samolotów RBWZ "Ilja Muromiec" oraz samolotów lekkich RBWZ S-16, RBWZ S-17, RBWZ S-19 i RBWZ S-20.

Dane techniczne S-17 (wg [3]):
Rozpiętość- 13,8 m, powierzchnia nośna- 43,5 m².
Masa własna-  845 kg, masa startowa- 1190 kg.