Jesienią 1915 r. inż. Witold Jarkowski i inż. Leopold Szkulnik rozpoczęli w Towarzystwie Akcyjnym Żeglugi Powietrznej W. A. Lebiediew prace projektowe nad samolotem Lebied L-16. Miał to być trzymiejscowy samolot rozpoznawczy wzorowany na bombowcu Lebied L-14 "Grand", ale mniejszy rozmiarami. Dwusilnikowy dwupłat z zespołami napędowymi usytuo­wanymi na skrzydłach i śmigłami ciągnącymi. Jego ogólne rozmiary były nie­wiele większe od samolotów Lebied "Rosyjski Albatros". Planowano instalację dwóch silników ro­tacyjnych Gnôme o mocy po 59 kW (80 KM). Miały być montowane przed krawędzią natar­cia dolnego płata na specjalnych stójkach i obudowane opływowymi osłonami.

W porównaniu z L-14- znacznie uproszczono konstrukcję agregatów i systemów L-16. Kabinę obserwatora z obrotnicą karabinu maszynowego umieszczano na przodzie, za nią kabinę pilota, a jeszcze dalej mechanika- strzelca. Ten ostatni rów­nież dysponował karabinem maszynowym na obrotnicy dla prowadzenia ognia w tyl­nej półsferze samolotu. Podwozie było niemal identyczne, jak w samolocie Lebied L-12.

Po odejściu Jarkowskiego z firmy budowa tego samolotu została wstrzymana, podobnie jak i innych konstrukcji eksperymentalnych zakładów Lebiediewa. Jednak w przypadku samolotu L-16 z końcem 1916 r. wzno­wiono jego realizację. Na początku 1917 r. wykonano próby w locie. Samolot zaprezentował znakomite charakterystyki lotno- techniczne, ale w następstwie rewo­lucji lutowej i bałaganu ogarniającego zakład Lebiediewa nie udało się uruchomić jego seryjnej produkcji.

Wg [2]- samolot nie wzbudził zainteresowania rosyjskiego lotnictwa wojskowego. Następnie ten dwusilnikowy samolot został zaoferowany Morskiemu Sztabowi Generalnemu Ministerstwa Morskiego w wersji wodnosamolotu pływakowego. Również i ta propozycja nie wzbudził zainteresowania.

Konstrukcja.
Trzymiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej.
Płaty drewniane. Górny płat miał większą rozpiętość od dolnego. Komora płatów dwuprzęsłowa.
Kadłub standardowej, podłużnicowej konstrukcji, pokrycie sklejkowe. Kabiny odkryte.
Podwozie klasyczne, stałe.

Uzbrojenie- 2 ruchome karabiny maszynowe: jeden umieszczony w przedniej kabinie obserwatora; drugi- w tylnej kabinie mechanika- strzelca pokładowego.

Napęd- 2 silniki rotacyjne Gnôme o mocy po 59 kW (80 KM).