Motolotnia-75, 1975
Na początku lat 1970- tych Jerzy Kołecki, mieszkający w Sztokholmie, zainteresował się lotniarstwem. Latanie na lotni dawało mu wiele satysfakcji. Ale możliwości lotów w Sztokholmie, na terenie płaskim, okazały się bardzo ograniczone. Postanowił więc urzeczywistnić swe zamierzenia: uzupełnić lotnię silnikiem i wznieść się z terenu płaskiego w powietrze, wykonać lot i wylądować w określonym miejscu.
Przeanalizował wiele miejsc umieszczenia silnika na miękkopłacie. Okazało się, że każde ma swoje wady. Jak zwykle przy tego rodzaju analizach, najmniej uwagi przykłada się do umieszczenia silnika na plecach pilota, co okazało się rozwiązaniem najlepszym. Silnik mógł być usytuowany dokładnie w środku ciężkości całego układu: pilot- lotnia, co znacznie ułatwiało sterowanie.
Jerzy Kołecki rozpoczął w grudniu 1975 r. próby lotów Motolotni-75 (Kołecki nazwą swą konstrukcję po polsku), miękkopłata deltopodobnego z silnikiem i śmigłem otunelowanym.
Dalszym rozwojem konstrukcji były motolotnie: Motolotnia-77/80 ”Kormoran” i Motolotnia-79/80 ”Orzeł Biały”.
Konstrukcja:
Silnik- o pojemności 225 cm3. Śmigło otunelowane.
Źródło:
[1] Wojciechowski J. ”Ultralekkie szybowce i samoloty”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1986.[2] Malinowski T. "Polak konstruktorem motolotni". Skrzydlata Polska nr 28/1978.