Na przełomie lat 1950/1960- tych użytkowany był jedyny w Polsce ślizgacz lodowy (aerosanie) ze śmigłem lotniczym, o nazwie Kubuś. Zbudowany został w latach 1955- 1956 w Warsztatach Doświadczalnych LOK w Warszawie. Po ulepszeniu płóz wszedł w Mazurskim Jacht- Klubie LOK w Giżycku, do użytku w sezo­nie zimowym 1961- 1962 i 1962- 1963. Służy do ob­sługi technicznej zawodów bojerów lodowych. Wykorzystany był do 15 h rocznie. Przystosowany był do porusza­nia się po lodzie, nawet pokrytym warstwą śniegu grubości do 20 cm.

W 1963 r. wodniacy z Giżycka poszukiwali dwóch zbędnych lotnikom pływaków od samolotu Piper L-4 "Cub", CSS-13 lub PZL An-2. Wówczas ślizgacz w wersji wodnej, mógłby służyć latem do obsługi zawodów żeglarskich, pły­wania sportowego oraz doświadczeń.

Konstrukcja.
Czteromiejscowy, śmigłowy ślizgacz lodowy o konstrukcji drewnianej.

Silnik- Continental A-65-8 o mocy 48 kW (65 KM), wzięty z samolotu Piper L-4. Śmigło samolotowe o zmniejszonej średnicy.

Dane techniczne Kubuś (wg [1]):
Prędkość max z załogą 2- osobową- 100 km/h.