KAI-14, 1962
Szybowiec otrzymał konstrukcję całkowicie metalową, konieczną z uwagi na brak hangarów na lotniskach sportowych w ZSRR. Szybowiec charakteryzował się smukłym kadłubem i starannym wykończeniem powierzchni zewnętrznych. Zastosowano usterzenie motylkowe. Szybowiec posiadał wysokie osiągi- doskonałość rzędu 40 oraz znaczną wytrzymałość na przeciążenia, dopuszczalna prędkość max wynosiła 250 km/h. Duże obciążenie powierzchni nośnej (ponad 30 kG/m2) powodowało, że prędkość lądowania była dość duża i wynosiła ok. 80 km/h.
Prototyp szybowca został oblatany prawdopodobnie w 1962 r. Zbudowano tylko 3 egz.
W Polsce.
W 1966 r., podczas Międzynarodowych Zawodów Szybowcowych rozgrywanych w Orle k. Moskwy, polscy szybownicy: Pelagia Majewska i Franciszek Kępka wykonali loty zapoznawcze na szybowcu KAI-14.
Ich opinia o szybowcu była negatywna. Pelagia Majewska tak oceniła ten szybowiec: szybowiec ten wygląda ładnie, ale tylko z zewnątrz. Ma piękną, wręcz fascynującą sylwetkę. Ilekroć spotka go się w powietrzu, trudno powstrzymać się od uśmiechu na Jego widok. Tym więcej dlatego szkoda, że moim zdaniem- kazański szybowiec nie nadaje się w tej chwili na zawody. Krąży na bardzo dużej prędkości, stery są twarde l mało skuteczne. Również Franciszek Kępka po locie był bardzo krytyczny: jest to maszyna niedopracowana, można nawet powiedzieć eksperymentalna. Brak jest steru kierunku. Mała zwrotność. Za duża prędkość krążenia. Bardzo dobry na przeskoku. Trudny przy lądowaniu. Hamulce mało skuteczne. Widoczność z kabiny przy pozycji leżącej- słabsza niż w SZD-24 "Foka".
Podczas Szybowcowych Mistrzostwa Świata w South Carney (Wielka Brytania, 29.05- 13.06.1965 r.) na szybowcu KAI-14 lot zapoznawczy wykonał Jerzy Popiel.
Galeria
Źródło:
[1] Pomianowski J. „Latamy na A-15 i KAI-14”. Skrzydlata Polska nr 42/1966.[2] „Zmarł Michaił Simonow”. Wiadomości - Altair Agencja Lotnicza.
[3] „Zwycięski powrót z Anglii”. Skrzydlata Polska nr 28/1965.