PW-151 „Kusy” to koncepcja bezzałogowego  samolotu rozpoznania taktycznego z możliwością wykonywania uderzeń przy pomocy broni kierowanej, opracowywana przez Andrzeja Frydrychewicza i Zdobysława Goraja. Projekt powstał prawdopodobnie w 2014 r. w Zakładzie Samolotów i Śmigłowców Politechniki Warszawskiej, przy współpracy Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych.  W pracach projektowych wykorzystane zostały doświadczenia zdobyte podczas prac nad BSP (demonstrator technologii) PW-141 "Samonit".

Samolot otrzymał dość oryginalny układ aerodynamiczny - latające skrzydło z silnikami pchającymi. Jego sylwetka posiada też cechy stealth, czyli technologii utrudniającej wykrycie samolotu przez radary.

Proponowano, że PW-151 powstać mógłby w ramach postulowanego konsorcjum, złożonego z ITWL, Politechniki Warszawskiej, Instytutu Lotnictwa, WAT, WZL Nr 2 oraz Zakładów Mechanicznych Metal-Master. Koszt programu, który obejmować miałby budowę demonstratorów (struktura do badań statycznych, aparat załogowy, aparat bezzałogowy - docelowy) oraz ich próby, miałby wynieść ok. 55 mln zł.

Do 2015 r. projekt nie został skierowany do realizacji.

Konstrukcja.
Bezzałogowy statek powietrzny  w układzie latającego skrzydła.

Uzbrojenie- podwieszane o masie 120 kg, złożone z 1 lub 2 pocisków kierowanych, np. przeciwpancerne pociski kierowane AGM-114 "Hellfire".

Napęd- 2 silniki Limbach L550E o mocy 37 kW (50 KM) każdy. Śmigła pchające.

Dane techniczne PW-151 „Kusy” (wg [1]):
Masa własna z systemem nawigacji, łączności i ratowniczym- 252 kg, masa systemu rozpoznawczego- 80 kg, masa startowa max- 700 kg.
Prędkość max- 260 km/h, pułap praktyczny- 6000 m, czas lotu- do 24 h.