Od 2005 r. w Zakładzie Samolotów i Śmigłowców Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych prowadzone były prace nad odrzutowym celem powietrznym o dużej prędkości lotu. Pierwszą zrealizowaną konstrukcją był ITWL "TurboKomar".

Prawdopodobnie ok. 2008 r. w ITWL, przy współpracy firmy MSP Marcin Szender, został opracowany projekt odrzutowego imitatora celu powietrznego ICP-O„Turbo Komar 2” w układzie bezogonowym.

Projekt nie został skierowany do realizacji.

Konstrukcja.
Bezzałogowy statek powietrzny- imitator celu powietrznego w układzie bezogonowym.
Start- wyrzutnia startowa z linami gumowymi. Lądowanie- układ spadochronowy.
Realizacja lotu-  automatyczna, programowana wg punktów trasy i wysokości lotu. Wizualizacja trasy lotu na stanowiskach naziemnych (obsługa plus nawigator na Stanowisku Dowodzenia).

Wyposażenie- reflektor radarowy o skutecznej powierzchni odbicia min. 1,5 m².

Silnik- turboodrzutowy o ciągu ok. 160- 200 N.

Dane techniczne „Turbo Komar 2”, założenia konstrukcyjne (wg [1]):
Rozpiętość- 1,94 m, długość- 2,0 m, średnica kadłuba max- 0,3 m.
Masa startowa- ok. 40 kg.
Prędkość max- 360 km/h, zakres wysokość lotu- od 200 do 3000- 4000 m, zasięg- ok. 40 km, czas lotu- ok. 30 min.

W wyniku prac nad odrzutowym celem powietrznym ICP-O przeanalizowano również inne układy konstrukcyjne, np. w układzie dwubelkowym (podobny do imitatora ITWL „TurboKomar”, ale ze zmianami w konstrukcji płata i kadłuba) oraz w układzie klasycznego średniopłata z usterzeniem Rudlickiego. Dalszym rozwojem konstrukcji był imitator OCP- JET 1 "Waleń 1".