W latach 2006- 2010 dr inż. Grzegorz Chmaj opracował mały bezzałogowy helikopter napędzany silnikiem spalinowym. Powstał on w ramach pracy doktorskiej na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Śmigłowiec otrzymał nazwę „Aquila”.

Podstawowym założeniem projektu było skonstruowanie maszyny, która mogłaby samodzielnie wykonywać loty w pełni zautomatyzowane, bez udziału pilota. Prace rozpoczął od poznania dynamiki śmigłowców, potem doszły kolejne elementy- projektowanie i budowa pokładowego systemu kontroli lotu, zaprojektowanie i wykonanie samostabilizowanej głowicy obserwacyjnej. A to wszystko z minimalnym udziałem operatora.

Gdy prace zakończyły się sukcesem, a część zastosowanych rozwiązań została opatentowana, konstruktor postanowił wprowadzić produkt na rynek. W 2010 r., wraz ze swoim promotorem prof. dr. hab. inż. Tadeuszem Uhlem, skomercjalizował swój bezzałogowy aparat latający w ramach działającej na zasadzie spin-off spółki UAVS Poland Sp. z o.o..

„Aquila” to w pełni autonomiczna jednostka latająca wyposażona w pokładowy system kontroli lotu, umożliwiający zarówno pionowy start, autonomiczny lot, jak i pionowe lądowanie. Naziemna  stacja bazowa pozwala na definiowanie trasy lotu i obserwację aktualnych jego parametrów oraz obrazu wideo przesyłanego w czasie rzeczywistym. Dodatkowo system anten trakujących zapewnia komunikację z jednostką nawet na dystansie kilkudziesięciu kilometrów. „Aquila” wyposażona jest też w kamerę termowizyjną, kamerę dzienną oraz laserowy dalmierz i przesyła obraz w czasie rzeczywistym.

Na początku działalności nie było wcale takie pewne, że spółka osiągnie sukces. Ówczesne przepisy nie zezwalały na wykonywanie lotów bezzałogowym statkom i powietrznym w polskiej przestrzeni powietrznej. Jedynym potencjalnym odbiorcą produktów UAVS Poland mogła być polska armia, która jednak nie wyraziła zainteresowania śmigłowcem. W 2013 r. prawo uległo zmianie i bezzałogowe statki powietrzne mogły latać w polskiej przestrzeni powietrznej w zasięgu wzroku operatora. Wiele firm cywilnych wyraziło zainteresowanie śmigłowcem „Aquila”, np. warszawska spółka Iwing  zamierzała wykorzystywać ten system do pomiarów fotogrametrycznych do oprysku upraw i monitoringu z powietrza.

Bezzałogowy śmigłowiec proponowany jest dla różnych użytkowników, m.in. Straży Pożarnej (wsparcie wizyjne akcji powodziowych lub akcji gaszenia lasów, zobrazowanie termalne kierunków postępowania pożarów lasów, detekcja termiczna źródeł ognia, wsparcie ruchomego stanowiska dowodzenia), Lasów Państwowych (ocena stanu zdrowotności drzewostanów, ocena strefy wiatrołomów, detekcja źródeł ognia w przypadku zadymienia), Straży Granicznej (monitorowanie stref przygranicznych, powietrzne wsparcie kontroli ruchu granicznego, wykrywanie zanieczyszczania wód granicznych) oraz dla firm geodezyjnych (szybkie zobrazowanie niewielkich terenów), zakładów energetycznych (diagnostyka infrastruktury napowietrznej), firm reklamowych (spoty, materiały promocyjne). Śmigłowiec stanowi również propozycję dla Policji i Wojska.

W 2011 r. śmigłowiec „Aquila” prezentowany był na targach EUROPOLTECH 2011 oraz brał udział w przetargu na dostawę bezzałogowego statku powietrznego dla Podlaskiej Komendy Straży Pożarnej. W tym samym roku został po raz pierwszy zaprezentowany na targach MSPO w Kielcach (5- 8.09.2011 r.). W następnym roku firma UAVS Poland zaprezentowała targach MSPO w Kielcach (3- 6.09.2012 r.) nowe wcielenie swego śmigłowca- uzyskał bardziej aerodynamiczną i zgrabniejszą obudowę. Jednocześnie firma zaprezentowała antenę śledzącą na użytek bezzałogowca, kamerę systemu ARS Light (waga 0,6 kg) oraz stację sterowania kamerą do śmigłowca.

Firma produkuje bezzałogowe śmigłowce „Aquila” dostosowane do potrzeb konkretnego klienta. Każdy zrealizowany zestaw jest konfigurowany czy nawet integrowany z aparaturą i sprzętem klienta.

W  skład systemu obserwacyjnego wchodzi:
- śmigłowiec bezzałogowy „Aquila”,
- naziemna stacja bazowa,
- system anten trakujących.

Konstrukcja.
Bezzałogowy śmigłowiec zbudowany w układzie konwencjonalnym.
Podwozie płozowe.

Wyposażenie- pokładowy system kontroli lotu, łącze przesyłania danych audio / wideo o zasięgu do 30 km.

Wyposażenie rozpoznawcze- głowica obserwacyjna wyposażona w kamerę termowizyjną, kamerę dzienną oraz laserowy dalmierz odległości.

Silnik- spalinowy typu bokser o mocy 6,6 kW (9 KM).

Dane techniczne „Aquila” (wg [5]):
Rozpiętość łopat- 2,0 (2,15) m, długość- 2,05 m, wysokość- 0,8 m.
Masa własna- ok. 19 kg, udźwig- 9- 10 kg, masa całkowita- ok. 32 kg.
Prędkość max- 60 km/h, pułap- 1500 m, zasięg- 30 km, czas lotu max- do 2 h.