WB Electronics "Virtus", 2012

Bezzałogowy wiropłat rozpoznawczy. Polska.
Bezzałogowy wiropłat rozpoznawczy WB Electronics ”Virtus”, zbudowany w układzie quadrocoptera. (Źródło: ”WB Electronics”).
W ramach konkursu nr 1/2011 Programu na Rzecz Obronności i Bezpieczeństwa, ogłoszonego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju firma WB Electronics wspólnie z Instytutem Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej Politechniki Warszawskiej uzyskały dofinansowanie projektu pt. Opracowanie Małego Bezpilotowego Wiropłatu.

Do podpisania umowy z NCBiR doszło pod koniec grudnia 2011 r. i od tego czasu trwały intensywne prace koncepcyjne i labo­ratoryjne. Efektem prac prowadzonych w ramach projektu miała być platforma bezzałogowa pionowego startu i lądowania „Virtus” w układzie quadrocoptera, o masie nieprzekraczającej 5 kg. W ramach prowadzonych działań wykorzystano doświadczenia zdobyte podczas prac nad wiropłatem WB Electronics "Tarkus". Planowano opracowanie dwóch rodzajów napędu: elektrycznego i spalinowego, których używanie uwarunkowane będzie rodzajem wykonywanej mi­sji. Ostatecznie został wybrany napęd elektryczny, który pozwala na skryte działanie w każdej sytuacji.

Wiropłat stanowić miał odpowiedź na potrzebę pro­wadzenia rozpoznania na bliskie (1- 2 km) odległości w terenie zurbanizowanym. Do jego głównych zadań miało należeć rozpoznanie optyczne za pomocą kamery światła dziennego lub kamery termowi­zyjnej w terenie zurbanizowanym i wewnątrz pomieszczeń. Dzięki zastosowaniu modułowych głowic obserwacyjnych (dziennej i termalnej) system ma możliwość obserwacji zarówno w dzień jak i w warunkach utrudnionych (noc, dym).

„Virtus” wyposażony jest w system autopilota pozwalający na wykonywanie lotów w trybie autonomicznym na podstawie trasy i harmonogramu zadania przygotowanego przez operatora stacji bazowej. Możliwe jest również sterowanie ręczne przy wykorzystaniu naziemnej stacji bazowej, na podstawie obrazu video oraz czujników zamieszczonych na platformie latającej. Wiropłat wyposażony jest w czujniki zbliżeniowe pozwalające na bezpieczną realizację zadań w relatywnie ciasnej zabudowie. Do operacji startu i lądowania nie są wymagane jakiekolwiek urządzenia wspomagające- platforma latająca startuje pionowo z podłoża i ląduje na dowolnej płaskiej powierzchni. System przeznaczony jest do użycia na szczeblu plutonu, może być przenoszony i obsługiwany przez jednego operatora. Wszystkie elementy składowe, tj. platforma powietrzna, Stacja Nadawczo- Odbiorcza oraz Stacja Kierowania i Kontroli, przenoszone są w jednym plecaku.

System „Virtus” może uczestniczyć w działaniach przebiegających według różnych scenariuszy:
- obserwacja w ruchu,
- obserwacja w trakcie zawisu,
- obserwacja prowadzona z pozycji stacjonarnej (po wylądowaniu).

Pierwsze loty wiropłatu „Virtus” planowane były na jesieni 2012 r. (wg innych źródeł- na początku 2013 r.).

Konstrukcja.
Bezzałogowy wiropłat w układzie quadrocoptera.

Wyposażenie rozpoznawcze- dwurdzeniowa stabilizowana głowica optoelektroniczna wyposażona w kamerę światła dziennego oraz termowizyjną.

Wyposażenie- autopilot, czujniki zbliżeniowe.

Napęd- 4 silniki elektryczne.

Dane techniczne „Virtus”, obliczeniowe (wg [1]):
Masa startowa max- 5 kg.
Prędkość pozioma max- 40 km/h, pułap max- 2000 m, długotrwałość lotu- 30 min., promień zasięgu radiowego w terenie zurbanizowanym- 2 km, dokładność określania współrzędnych celu- 25 m.

Dane techniczne „Virtus” (wg [4]):
Masa startowa max- 3,1 kg.s
Prędkość pozioma max- nie mniej niż 40 km/h, prędkość minimalna- 0 km/h, pułap operacyjny- 5- 100 n nad ziemią, pułap max- 250 m nad ziemią lub 3000 m AMSL, promień działania- 1- 2,5 km, czas lotu- ponad 30 min., czas ciągłej pracy segmentu naziemnego bez zewnętrznego źródła zasilania- ponad 1,5 h, czas obserwacji platformy powietrznej po wylądowaniu- ponad 3 h.

Galeria

  • Wczesny projekt wiropłata WB Electronics ”Virtus”, prezentowany podczas targów MSPO 2012. (Źródło: WB Electronics).
  • Wiropłat ”Virtus” w locie. (Źródło: WB Electronics).

Źródło:

[1] "Quadrocoptery". Nowa Technika Wojskowa nr 9/2012.
[2] „MSPO 2012 – Systemy bezzałogowe”. Dziennik Zbrojny.
[3] Cielma M. „Bezzałogowce od grupy WB”. Lotnictwo nr 9/2015.
[4] WB Electronics.
blog comments powered by Disqus