MD-12/2s, 1956

Nowy projekt różnił się w wielu szczegółach od FM-12. Zmieniono obrys płata z prostokątno- trapezowego na trapezowy, a usterzenie poziome umieszczono na szczycie usterzenia pionowego i nadano mu silny wznios. Równocześnie na kadłubie dodano płetwę przed statecznikiem pionowym. Projekt wstępny MD-12/2s (tj. dwusilnikowego) był gotowy w końcu lutego 1956 r.
Dwusilnikowy MD-12/2s miały napędzać silniki ASz-21. Samolot miał zabierać 20 pasażerów. Wykonano model aerodynamiczny samolotu, który przekazano do prób tunelowych. Model MD-12/2s niesiony był przez pracowników Instytutu Lotnictwa w pochodzie 1-Majowym w 1956 r.
Wiosną 1956 r. okazało się, że w ZSRR zaprzestano produkcji silników ASz-21, czyli nie ma szans na zastosowanie ich na seryjnie budowanych w przyszłości samolotach. Wówczas konstruktorzy zdecydowali się na zastosowanie wchodzących do produkcji w kraju silników polskiej konstrukcji WN-3. Trzeba było jednak użyć aż 4 silników ze względu na ich moc mniejszą o połowę. Tak powstał latem 1956 r. projekt wstępny samolotu czterosilnikowego, początkowo oznaczonego MD-12/4s-bis, a znanego później jako MD-12.
Konstrukcja.
Dolnopłat wolnonośny o konstrukcji metalowej. Załoga- 2 osoby, pasażerów- 20.
Skrzydła trójdzielne o obrysie trapezowym i dużym wzniosie.
Kadłub o przekroju owalnym. Konstrukcja kadłuba półskorupową. Kabiny zakryte.
Usterzenie wolnonośne, półskorupowe. Usterzenie poziome, z silnym wzniosem, umieszczone na szczycie usterzenia pionowego.
Podwozie trójpodporowe z kołem przednim, chowane w locie.
Napęd- 2 silniki gwiazdowe ASz-21 o mocy startowej 515 kW (700 KM) i ) mocy nominalnej 452 kW (615 KM) każdy.
Dane techniczne MD-12/2s (wg [2]):
Rozpiętość- 21,06 m, długość- 14,85 m, wysokość- 5,37 m.
Galeria
Źródło:
[1] Glass A. "Projekty poprzedzające samolot pasażerski MD-12". Technika Lotnicza i Astronautyczna nr 3/1983.