Stanisław Wiktor Saloni, urodzony 14.04.1864 r. w Tyczynie, jako syn Jakuba- kościelnego miejscowego kościoła św. Katarzyny i Ludwiki ze Sroczyń­skich. W 1883 r. rozpoczął pracę nauczyciela. Uczył najpierw w Nisku, później w Hucie Komorowskiej i w Cmolasie (powiat kolbuszowski), w Kolbuszowej, i kolejno- w Cieszanowie, Rymanowie i Strzyżowie.

Na początku XX wieku opracował projekt sterowca z oryginalnym napędem śmigłowym.

Po przejściu na emeryturę Stanisław Saloni prze­prowadził się wraz z żoną- Marią z Nowic­kich, rodem z Pilzna- do Krakowa, gdzie jego synowie rozpoczęli naukę w c.k. Gimna­zjum św. Anny. Saloni miał troje dzieci: córkę Hele­nę urodzoną w 1889 r. w Hucie Komorowskiej k. Kolbuszowej (zginęła później w obozie w Ravensbrück) i synów - Tadeusza, urodzonego w Hucie Komorowskiej w 1890 r. (zmarł w Johannesburgu w 1961 r.) oraz Bronisława (urodzonego w Kolbu­szowej w 1893 r.), który podejmował również prace polu techniki lotniczej.

Już na emeryturze Saloni jeszcze przez kilkanaście lat uczył w szkołach prywatnych, działał w Towarzy­stwie Rolniczym, pełnił tam nawet funkcję sekretarza zarządu okręgowego.

Zmarł 1.04.1935 r., pochowany został na cmentarzu Salwatorskim.

Konstrukcje:
Saloni sterowiec, początek XX wieku, projekt sterowca pionierskiego.