Kosmala "Fenix" F1, 1975
Na początku lat 1970- tych Zbigniew Fryderyk Kosmala zauważył w tygodniku Skrzydlata Polska zdjęcia pierwszych lotni. Widok tych niezwykłych aparatów latających był dla niego szokiem. Od razu zabrał się do teoretycznych studiów, budowy i badań modeli w zaimprowizowanym (domowym) tunelu aerodynamicznym. Jak wszyscy entuzjaści budowy miękkopłata, natknął się na ogromne trudności materiałowe. Zdobycie materiałów do budowy zajęło rok czasu. W ostatecznym wyniku powstała lotnia "Fenix" F1 zbliżona do klasycznego Rogallo, jednak o cechach indywidualnych i indywidualnych rozwiązaniach konstruktorskich- podzespołów i detali.
Całkowicie składana, najdłuższe elementy nie przekraczają 2,8 m. Montaż dwustopniowy: do transportu odległego i bliskiego. Montowała ją łatwo jedna osoba wg systemu i specjalnych kluczy, bez pośpiechu, w ciągu 70 min. Oryginalne węzły konstrukcyjne, pracujące na dużej powierzchni, eliminowały konieczność robienia przelotowych otworów w rurach i stosowania śrub. Węzły te poddane zostały badaniom wytrzymałościowym oraz zmęczeniowym i znacznie przekraczały normy bezpieczeństwa obowiązujące w przemyśle lotniczym. Budowa tej konstrukcji wymagała jednak dobrej ślusarki i dobrze wykonanych spawów.
"Fenix" F1 była lotnią doświadczalną, powstałą w wyniku obserwacji i badań modelu w domowym tunelu aerodynamicznym. Posiadała profil zbliżony do samostatecznego i szczeliny aerodynamiczne działające przy kątach nadkrytycznych. Próby w locie rozpoczęły się w października 1975 r. Ich wyniki były bardzo obiecujące. Lotnia wykazała dobrą stateczność nawet przy silnych i porywistych wiatrach.
Swoje doświadczenia i wnioski z lotów "Fenixa" F1 wykorzystał w konstrukcji lotni "Fenix" F2.
Konstrukcja.
Konstrukcja szkieletu z rur duralowych ø 40 x 1,5 i ø 25 x 1,5 mm (sterownica) z wypełniaczem drewnianym nasączonym preparatem wodoodpornym. Szkielet usztywniony linkami z włókien sztucznych (zjazdowe) o różnej średnicy
Pokrycie lotni ze stylonu impregnowanego.
Dane techniczne "Fenix" F2 (wg [1]):
Rozpiętość- 7,1 m, długość lotni po złożeniu- 2,8 m, powierzchnia nośna- 18 m2.
masa własna- 18 kg.
Źródło:
[1] Kosmala Z. F. "Głos z Lublina". Skrzydlata Polska nr 23/1976.