W 1973 lub 1974 r. Jan Marian Psuj, przy pomocy swego znajomego inż. Palutkiewicza sprowadził z USA dokumentację znanej lotni Seagull III. Została ona szybko przystosowana do produkowanych w owym czasie w Kętach wymiarów rur ze stopu PA7 i w 1974 r. wykonano pierwszy egzemplarz lotni pokrytej ciemnoniebieskim ortalionem.

W lutym 1975 r. gdy na podstawie udostępnio­nej kolegom dokumentacji trwały na strychach, w garażach i piwnicach prace przy budowie na­stępnych kilkunastu egzemplarzy. W Podgórach Tynieckich pod Krakowem wykonano pierwsze udane loty. Na tym prototypowym egzemplarzu wyszkoliło się później wielu starszych i młod­szych kolegów konstruktora. Tak tworzyła się niezwykle prężna w późniejszych latach Sekcja Lotniowa przy Aeroklubie Krakowskim, która zdziałała wiele dobrego dla naszego lotniarstwa pod długoletnim szefostwem Jana Psuja.

Konstrukcja.
Szkielet lotni składał się z dwóch krawędzi natarcia, dźwigara, kila, masztu i sterownicy. Wykonany z rur duraluminiowych i usztywniony układem dolnych oraz górnych cięgieł.
Pokrycie jednostronne wykonane z ortalionu.
Uprząż przystosowana do lotów w pozycji siedzącej.