W 1994 r. Marian Nowak, mieszkający w Kanadzie, przystąpił do budowy amatorskiego szybowca własnej konstrukcji. Przy opracowaniu planów szybowca, korzystał z pomocy profesjonalistów jak np. Krzysztofa Guerquin, absolwenta wydziału lotniczego Politechniki Warszawskiej. Dużym ułatwieniem w realizacji tego projektu były kanadyjskie przepisy budowy dla amatorów- bardzo zasadnicze i praktyczne. Szybowiec otrzymał nazwę "Egret" ("Czapla"). Nawiązywała ona do nazwy szybowca SZD-10 ”Czapla”, na którym w 1961 r. M. Nowak wykonywał pierwsze loty w Lesznie ze znanym szybownikiem i instruktorem Franciszkiem Kępką.

Doświadczenie w technologii kompozytowej konstruktor zdobył budując uprzednio doskonały motoszybowiec kompozytowy "Dana". Budowa "Dany" nauczyła go również organizacji pracy, systematyczności, wytrwałości i sztuki pozyskiwania najnowszych informacji w dziedzinach związanych z budową nowoczesnego szybowca. Po 6 letniej mozolnej pracy, wielu kłopotów (m.in. 6- krotnej przeprowadzki z warsztatu do warsztatu) i wyrzeczeń nie tylko konstruktora, ale i całej rodziny- szybowiec został ukończony. Projektowanie i budowa zajęła ponad 6000 h.

Oblotu szybowca dokonał osobiście M. Nowak w dniu 21.05.2000 r. Pierwszy lot trwał 2 h 30 min. i był w pełni udany. Został zarejestrowany i otrzymał znaki C-GFQM. Od oblotu do 2013 r. M. Nowak wylatał 1600 h i przeleciał 60 000 km. W dniu 27.04.2012 r. wykonał przelot o długości 1 164,3 km uzyskując średnią prędkość 106,1 km/h, lot trwał 10 h 58 min.

"Egret" to 18- metrowy, kompozytowy, jednomiejscowy szybowiec o doskonałości zbliżonej do doskonałości najlepszych szybowców tej klasy na świecie.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat wolnonośny o konstrukcji kompo­zytowej (włókno szklane i żywica winylowo- estrowa).
Płat czterodzielny prostokątno- trapezowy z wingletami, konstrukcja przekładkowa, dźwigar dwuteowy. Profil Ostrowskiego NN-27 16%. Cięciwa części prostokątnej 0,76 m, w kesonie zbiorniki na 80 l balastu wodnego. Hamulce aerodynamiczne na górnej powierzchni.
Kadłub półskorupowy. Dwa zaczepy do holowania- przedni i dolny (na podwoziu). Kabina zakryta, osłona kabiny z zamocowanymi przyrządami pokładowymi otwierana na prawą stronę.
Usterzenie w układzie T.
Podwozie jednotorowe, amortyzo­wane z kołem 350 x 135 i z hamulcem, chowane w locie oraz kółko ogonowe.

Wyposażenie- podstawowy zestaw przyrządów pokładowych.

Dane techniczne (wg [3]):
Rozpiętość- 18,0 m, długość- 6,8 m, wysokość- 1,4 m, powierzchnia nośna- 11,4 m².
Masa własna- 260 kg, masa użyteczna- 170 kg, max masa balastu wodnego- 80 kg, masa całkowita- 430 kg.
Prędkość dopuszczalna- 240 km/h, prędkość minimalna- 76 km/h, doskonałość max- 45, opadanie minimalne- 0,66 m/s przy prędkości 96 km/h.