Cała konstrukcja wykonana została z drewna leszczynowego i jodłowego. Płat górny był ruchomy, jednodźwigarowy z kesonem pokrytym fibrą praso­waną. Pozostała część skrzydła wraz z ogonem pok­ryta została płótnem lnianym. Na uwagę zasługuje niewątpliwie system napędu mięśniolotu i sterowania. Przez poruszanie oburącz drążka, od siebie i do siebie, wprowadzane były w ruch ruchome skrzydła. Ster wysokości poruszany był pracą nóg, a ster kierunkowy za pomocą dźwigni uruchamianej w międzyczasie prawą ręką. Miejsce dla pilota umocowane zostało na specjalnym wiąza­niu beleczkowym pod skrzydłami w ich środkowej części.

Na „Nietoperzu" Chlewicki przeprowadzał szereg prób na wzgórzach w okolicach Bielin. Nie dały one jednak pożądanych rezultatów. Szybowiec nie chciał latać.   Budził   poza   tym   poważne   zastrzeżenia   ze względów wytrzymałościowych.

Dane techniczne "Nietoperz" (wg [1]):
Rozpiętość- 6,5 m, długość- 3,5 m, a wyso­kość- 2 m, powierzchnia nośna- ponad 8 m².
Masa własna- 45 kg.