Jerzy Wolf na początku lat 2000-nych zaprojektował czteromiejscową motolotnię ze skrzydłem Witolda Kasprzyka z organami sterowania samolotowymi. Miała to być swego rodzaju taksówka powietrzna, przeznaczona dla pilotów emerytów, którzy nie mogli latać na samolotach. Dzięki sterowaniu samolotowemu latanie na motolotni nie powinno było sprawiać im żadnych trudności. Zastosowane skrzydło Kasprzyka umożliwiało wykonywanie lotów z dużą prędkością i małym oporem i jednocześnie pionowo podchodzić do lądowania z bardzo małym dobiegiem.

Skrzydło zamocowane było na jednej wieżyczce.

Istniały projekty dwóch wersji tej motolotni:
- pierwsza wersja- z dwoma silnikami (jeden umieszczony na dziobie- napędzał śmigło ciągnące, drugi na ogonie- śmigło pchające). Wyposażone w typowe skrzydło Kasprzyka. Sterowanie przechyłami skrzydła, za pomocą wolantu,
- druga wersja- z pojedynczym, mocniejszym silnikiem umieszczonym z tyłu i śmigłem pchającym. Skrzydło o obrysie pasmowo- prostokątnym. ("półokrągły płaski kaczy dziób, a dalej skrzydło o obrysie prostokątnym", podobne skrzydła stosowane są we współczesnych amerykańskich samolotach bezzałogowych).