Pracownia Lotniowa Nowohuckiego Centrum Kultury w Nowej Hucie

Od 1986 r. w Nowohuckim Centrum Kultury w Nowej Hucie (dzielnica Krakowa) miała siedzibę Pracownia Lotniowa. Była ona zarówno klubem zrzeszonych zapaleńców latania na lotniach, jak i miejscem gdzie projektowano konstruowano i eksperymentowano konstrukcje na bazie lotni. Pracownia była główną jednostką organizacyjną, natomiast jej członkowie tworzyli swego rodzaju klub miłośników latania na lotniach.

Dzięki uprzejmości NCK i jego Dyrekcji w  pracowni, wyposażonej w najważniejsze podstawowe urządzenia i narzędzia, powstało wiele nowatorskich konstrukcji zarówno latających jak i naziemnych. Było to możliwe dzięki wielkiemu zaangażowaniu, zarówno społecznym jak i materialnym, członków klubu. Z latających konstrukcji w Pracowni powstało kilka lotni (m.in. lotnie V-generacji: "Stratus E 2" i "Stratus E 3C", "Libre 1", "Libre 2" "Libre 3"),  Kasperwing "Skowronek". Leszek Wojtasiewicz wykonał lekki napęd do lotni wzorowany na oryginalnym niemieckim napędzie Schwarze "Minimum", który otrzymał nazwę E2 Minim oraz motolotnię "Pelikan". Ok. 2000 r Pracownia poszerzyła zakres działalności o tzw. pojazdy alternatywne - głównie rowery poziome oraz prowadzone były prace koncepcyjne nad wiatrakami.

Najbardziej zasłużonymi uczestnikami Pracowni byli:
- wieloletni kierownik Tadeusz Okręglicki, który prowadził Pracownię od jej powstania w 1986 r.,
- Henryk Doruch,
- Jarosław Kaputa,
- Wojciech Paździurkiewicz,
- Jan Schroetter,
- Marian Niemiec (dzięki którego zaangażowaniu Rada m. Krakowa przyznała dotację dla NCK która pozwoliła na zakup lekkiego napędu do lotni Swedish AeroSport "Mosquito").

Dzięki staraniom Leszka Wojtasiewicza i ogromowi wkładu pracy, na rozległych łąkach koło NCK powstał pas startowy o długości ok. 200 m do startu motolotni, a także startów holowanych za wyciągarką. Tu lądowały i startowały lotnie i motolotnie a także ULM-y biorące wielokrotnie udział w imprezach organizowanych przez NCK.  Został zlikwidowany (ok. 2005 r.) ponieważ łąki te zostały objęte ochroną jako tzw. użytek ekologiczny. Ślady po nim można jeszcze zobaczyć na zdjęciach satelitarnych. Po wojnie na tych łąkach stała wieża spadochronowa używana do szkolenia spadochronowego przez Ligę Lotniczą. Została zlikwidowana w latach 1970-tych.  Na tej wieży skoki wykonywał wspomniany Jan Schroetter.

Członkowie Pracowni prowadzili szkolenia lotniowe, brali udział w zawodach lotniowych i motolotniowych (krajowych i zagranicznych) oraz w zlotach konstruktorów- amatorów w Turbii i Oleśnicy. Byli też organizatorami zawodów lotniowych ze startów holowanych, zarówno krajowych jak i międzynarodowych. Wieloletnim kierownikiem Pracowni (aż do śmierci w 2008 r.) był Tadeusz Okręglicki- zapalony lotniarz społecznik i konstruktor. Po jego śmierci kierownictwo Pracowni przejął Leszek Wojtasiewicz. W 2012 r., na skutek zmiany dyrekcji i reorganizacji, Pracownia uległa likwidacji.

Konstrukcje:
Doruch-Kasperwing "Skowronek", lata 1990-te, lotnia.
Wojtasiewicz "Pelikan", 2000, motolotnia rekreacyjno- turystyczna.

Źródło:

[1] Szkoła latania i wspinaczki Leszka Wojtasiewicza.
[2] Leszk Wojtasiewicz - informacje.
blog comments powered by Disqus