Lotnia "Euro" została zbudowana w austriackiej firmie Steinbach prawdopodobnie w połowie lat 1970-tych.

W Polsce.

Na lotni Steinbach "Euro" prawdopodonie wykonywali loty również polscy lotniarze. W kwietniu 1978 r., podczas zawodów lotniowych w Zakopanem, przeprowadzono próbę porów­nawczą zasięgu lotu ślizgowego na dystansie ok. 200 m, lotni WT-8 "Mars-Agat" (konstrukcji Włodzimierza Tałańczuka) z lotnią Steinbach "Euro".

Konstrukcja.
Szkielet lotni zbudowany z rur duraluminiowych, składał się z dwóch krawędzi natarcia, dźwigara, kila, masztu i sterownicy. Szkielet lotni usztywniony układem dolnych oraz górnych cięgieł. Krawędzie natarcia usztywnione za pomocą salingów. Kąt wierzchołkowy- 102^o.
Pokrycie lotni jednostronne (jednak posiadające szerokie kieszenie na krawędzie natarcia), ukształtowane i usztywnione za pomocą żeber. Pokrycie mocowane do kila za pomocą kieszeni kilowej.
Uprząż przystosowana do lotów pozycji leżącej.

Dane techniczne Steinbach "Euro" (wg [1]):
Rozpiętość- 9,2 m, długość w transporcie- 3,5 m, powierzchnia nośna- 20,2 m², wydłużenie- 4,3.
Masa własna- 25 kg.
Doskona­łość- 7,8, opadanie min.- 1,2 m/s.